Σήμα κινδύνου η ύφεση για την ψυχική υγεία

Αν και αποτελεί κοινή παραδοχή πως τα χρήματα δεν αγοράζουν την ευτυχία, η οικονομική κρίση  την οποία βίωσε και βιώνει η Ελλάδα έχει συνδεθεί τα τελευταία χρόνια με σοβαρές και αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία. Τα βαθύτερα αίτια είναι πολύπλοκα και πιθανώς ξεπερνούν την απλοϊκή εξίσωση: χρήματα=ευτυχία. Πρόκειται για ένα μπλεγμένο νήμα από επιπτώσεις και συνέπειες των πληγμάτων που δέχεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ελευθερία επιλογής, η ικανότητα για αυτάρκεια και δημιουργία ...

Πολλές οι τραγικές εικόνες, πολλές οι θλιβερές ιστορίες τα τελευταία χρόνια. Οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 17 τοις εκατό μεταξύ 2007 και 2009 και κατά 40 τοις εκατό κατά το πρώτο εξάμηνο του 2011 σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2010, σύμφωνα με μια έκθεση  που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό Lancet. Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας δημοσίευσε πρόσφατα άρθρο, υποστηρίζοντας ότι οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 35% κατά τη διάρκεια της ελληνικής ύφεσης,  με κύρια θύματα τους άνεργους άνδρες και συνταξιούχους. Ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο ψυχιατρικό περιοδικό Psychiatry Research το 2016, διερεύνησε τις διαφορές στον επιπολασμό της κλινικής κατάθλιψης σε συνάρτηση με το φύλο και την ηλικία με βάση τέσσερεις εθνικές έρευνες το 2008, το 2009, το 2011 και το 2013. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το 2013 οι άνδρες παραγωγικής ηλικίας είχαν υψηλότερη επικράτηση της μείζονος κατάθλιψης σε σχέση με τις γυναίκες, το οποίο μάλιστα έρχεται σε αντίθεση με την επιδημιολογία της διαταραχής.

 

Για τους άνεργους Κλινική Κατάθλιψη

Το Ελληνικό Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών εξέτασε τη σχέση μεταξύ της ελληνικής οικονομικής κρίσης και της κλινικής κατάθλιψης. Πριν από το 2008, το 3,3% του πληθυσμού εμφάνιζε συμπτώματα κλινικής κατάθλιψης, η οποία είναι μια κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική αγωγή. Το 2008, το ποσοστό αυτό διπλασιάστηκε. Μέχρι το 2013, το 12,3% του ελληνικού πληθυσμού είχε παρουσιάσει συμπτώματα κλινικής κατάθλιψης.

Συγκρίνοντας με ευρήματα από παγκόσμιες έρευνες, αυτή η συσχέτιση μεταξύ ψυχολογικού βάρους και οικονομικής κρίσης έχει παρουσιαστεί και στο παρελθόν στις χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ, στις χώρες της Ασίας και στις ΗΠΑ.

Στην εμπεριστατωμένη αναφορά του το 2009 κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στις κυβερνήσεις και προειδοποιεί πως η παγκόσμια οικονομική κρίση θα αποτελέσει κίνδυνο για τα συστήματα υγείας παροτρύνοντας την εφαρμογή και καθιέρωση περισσότερο αποτελεσματικών ενεργειών και πρακτικών.

ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ και ελπίδα !

Από τα πρώτα κιόλας χρόνια υπήρξε έντονη ευαισθητοποίηση από πολλές πρωτοβουλίες και οργανώσεις σε εθνικό επίπεδο. Μάλιστα η Ανθρωπιστική Οργάνωση «ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ» διοργάνωσε το 1ο Διεθνές Συνέδριο το 2013, με θέμα: "Η Φτώχεια και οι Συνέπειες της στον Τομέα των Ψυχικών Συμπεριφορικών Διαταραχών για Έφηβους και Ενήλικες", με την συμμετοχή επιστημόνων από διαφόρους κλάδους υγείας όπως: ψυχιάτρους, νευρολόγους, κοινωνιολόγους κ.α.

Λαμβανομένων υπόψη των παραπάνω, προτεραιότητα μείζονος σημασίας της υγειονομικής πολιτικής της χώρας μας θα έπρεπε να αποτελεί η απομείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων και η διασφάλιση της πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας, καθώς και η ενδυνάμωση των δομών ψυχικής υγείας. Να εστιάσουμε δηλαδή στα αίτια και να παρέμβουμε χειρουργικά με όσες δυνατότητες έχουμε στα κοινωνικά φαινόμενα ελαχιστοποιώντας η προλαμβάνοντας τα ρίσκα σε θέματα ψυχικής υγείας …  

Μία πολιτική που  θα έπρεπε ήδη να εφαρμόζεται. Κατά πόσο αυτό συμβαίνει, απομένει στον αναγνώστη να απαντήσει...

Δρ. Σπέη Φοίβη

Ψυχολόγος - Εργοθεραπεύτρια