Ε Ρ Γ Α Τ Ο Υ Π Α Λ Λ Η Λ Ι Κ Ο Κ Ε Ν Τ Ρ Ο Σ Α Λ Α Μ Ι Ν Α Σ

Η εργοδοτική αυθαιρεσία και αδιαφορία για τις ζωές των εργαζομένων καλά κρατούν. Ένας ακόμα συνάδελφος μάς έχασε τη ζωή του στη δουλειά.

Σήμερα το πρωί ένας ακόμα συνάδελφος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης στο αμαξοστάσιο του ΗΣΑΠ στον Πειραιά. 

Ένας ακόμα συνάνθρωπος μας δεν θα επιστρέψει στην οικογένεια του μετά τη βάρδια. Δεν ανεχόμαστε να ακούμε το ίδιο ποίημα για την «κακιά την ώρα». Δεν είναι ούτε η κακιά η ώρα, ούτε το ανθρώπινο λάθος, ούτε καμιά άλλη φτηνή και χυδαία δικαιολογία.  

Η αιτία που σκοτώνονται ή σακατεύονται οι συνάδελφοι μας  είναι η αδιαφορία των εργοδοτών και της Πολιτείας. Εγκληματική αδιαφορία για την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Εγκληματική αδιαφορία γιατί κάθε χρόνο σπάνε τα ρεκόρ θανάτων και βαριών τραυματισμών εργαζόμενων σαν να είναι φυσικό φαινόμενο, σα να είναι μια νομοτέλεια.

Οι εργοδότες βλέπουν μόνο οικονομικό κόστος πίσω από τα μέτρα για την Υγεία και Ασφάλεια αλλά αναρωτιώμαστε πόσο κοστίζει άραγε ένας ακρωτηριασμός, πόσο κοστίζει μια ανθρώπινη ζωή, πόσο κοστίζει για ένα παιδί να χάνει το γονιό του; Πόσο κοστίζει για μια κοινωνία να χάνει νέους ανθρώπους για ένα μεροκάματο; Κάποιοι νομίζουν ότι τα κέρδη των επιχειρήσεων τους μπορούν να αυγατίζουν και με το αίμα αθώων εργαζομένων.

Το Υπουργείο Εργασίας μένει αμέτοχος θεατής χωρίς να λαμβάνει κανένα μέτρο, χωρίς να επιβάλλει ελέγχους και κυρώσεις στους παραβάτες. Ενώ νομοθετεί με περισσή ευκολία νόμους που μειώνουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, δεν κάνει το παραμικρό για να βάλει φρένο στην εργοδοτική ασυδοσία.

Για εμάς όμως, οι νεκροί μας δεν απλά νούμερα σε ψυχρές στατιστικές. Είναι άνθρωποι της εργατικής τάξης που τους θυσιάζουν στο βωμό του κέρδους και της αδιαφορίας. Δεν μένουμε σιωπηλοί, κινητοποιούναστε, καταγγέλλουμε και οργανωνόμαστε στα συνδικάτα μας για να απαιτήσουμε να γίνουν οι δουλειές μας ασφαλείς. Για να πληρώσουν και να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι για τις δολοφονίες εργατών και εργατριών.