Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με συστηματική ανασκόπηση, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αγγλία και αφορούσε παιδιά ηλικίας έως 19 ετών, φάνηκε ότι τα υπέρβαρα παιδιά ή οι έφηβοι δεν έφταναν το όριο των διεθνών συστάσεων για την καθημερινή σωματική δραστηριότητα (60 λεπτά/ημέρα), ενώ ήταν και σε κατώτερο επίπεδο σε σχέση με τα παιδιά ή τους εφήβους με φυσιολογικό βάρος.
Σε παρόμοια αποτελέσματα κατέληξε και συγχρονική μελέτη η οποία πραγματοποιήθηκε στην Ιρλανδία, και αφορούσε παιδιά ηλικίας από 8 - 11 ετών, όπου φάνηκε ότι ο χρόνος που καταναλώνουν τα παιδιά στη σωματική δραστηριότητα σχετίζεται αντιστρόφως ανάλογα με τον κίνδυνο εμφάνισης υπερβαρότητας/παχυσαρκίας ανεξάρτητα από τον χρόνο καθιστικής ζωής. Παράλληλα, ο χρόνος που περνούν τα παιδιά μπροστά στην τηλεόραση ή τον υπολογιστή ή το ταμπλετ φαίνεται να έχει θετική συσχέτιση με την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης της υπερβαρότητας ή της παχυσαρκίας.
Από την άλλη πλευρά, σε μια πιο πρόσφατη μελέτη που πραγματοποιήθηκε στις Η.Π.Α. και αφορούσε παιδιά ηλικίας από 10 έως 17 ετών, φάνηκε ότι η συμμετοχή σε σωματικές δραστηριότητες συσχετίζεται αντιστρόφως ανάλογα με την ηλικία παιδιών με υγιές βάρος, ή υπέρβαρων ή παχύσαρκων. Η συσχέτιση αυτή φάνηκε πως ήταν πιο ισχυρή μεταξύ των παιδιών με υπερβαρότητα και πιο αδύναμη μεταξύ των παιδιών με παχυσαρκία.
Όσον αφορά τη χώρα μας, σύμφωνα με τη μελέτη ‘ToyBox’, στην οποία συμμετείχαν παιδιά ηλικίας από 4 - 6 ετών, το ποσοστό των γονέων που προσπαθούν να κάνουν σωματική δραστηριότητα μαζί με το παιδί τους είναι 59,4%, ενώ το αντίστοιχο στις Ευρωπαϊκές χώρες είναι 67,2%.
Όσον αφορά το θέμα του χρόνου τηλεθέασης, σύμφωνα με πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση διεθνών μελετών, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Κίνα και αφορούσε παιδιά ηλικίας από 6 - 18 ετών, φάνηκε ότι η μεγάλη δαπάνη χρόνου σε καθιστική συμπεριφορά, ειδικά μπροστά σε οθόνη, συσχετίζεται υψηλά με την παιδική παχυσαρκία. Πιθανοί λόγοι για αυτή τη συσχέτιση είναι η μικρότερη ενεργειακή δαπάνη από σωματική δραστηριότητα, η αυξημένη ενεργειακή πρόσληψη και ο ανεπαρκής ύπνος λόγω της πολύωρης καθιστικής συμπεριφοράς.
Τέλος, σύμφωνα με τη μελέτη ‘Toybox’, στην οποία συμμετείχαν παιδιά ηλικίας από 4 - 6 ετών, παρατηρήθηκε μια θετική συσχέτιση μεταξύ του χρόνου τηλεθέασης των παιδιών και των αντίστοιχων ωρών τηλεθέασης από τους ιδίους τους γονείς.
Σύμφωνα με τα παραπάνω μπορούμε να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και η μείωση της καθιστικής ζωής αποτελεί ένα αποτελεσματικό μέτρο πρόληψης και θεραπείας της παιδικής παχυσαρκίας.
Γράφει ο Παναγιώτης Βαραγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου