Η «κρυφή ατζέντα» πίσω από την εξαήμερη εργασία / Τι σημαίνει στην πράξη η αλλαγή του καθεστώτος

 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΖΕΡΒΑΣ

Ενώπιον ενός νέου τοπίου αναμένεται να βρεθούν εντός λίγων εβδομάδων εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στη χώρα μας, καθώς από την 1η Ιουλίου ξεκινάει η εφαρμογή της εξαήμερης εργασίας, όπως την θεσμοθέτησε η κυβέρνηση μέσω του νόμου Γεωργιάδη το περασμένο καλοκαίρι.

Υπενθυμίζεται πως η επίμαχη διάταξη προβλέπει ότι η 6η βάρδια δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 8 ώρες, καθορίζει (όχι ιδιαίτερα) αυξημένο ημερομίσθιο, ενώ προβλέπει ποιοι κλάδοι εργαζομένων δεν είναι δυνατόν να υπαχθούν σε αυτή.

Παράλληλα, σύμφωνα με τους προβλεπόμενους στην εν λόγω διάταξη όρους, η επιχείρηση είναι υποχρεωμένη να κάνει προδήλωση της 6ης ημέρας της εβδομάδας στο Πληροφοριακό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, αλλά και να αποδεικνύεται ενώπιον της Επιθεώρησης Εργασίας ο αιφνίδιος και εξαιρετικός φόρτος εργασίας για τις επιχειρήσεις μη συνεχούς λειτουργίας.

Το πληροφοριακό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ θα ορίζει την εφαρμογή της εξαήμερης εργασίας για το Δημόσιο, τις ΔΕΚΟ, τις τράπεζες και τον ιδιωτικό τομέα, καθώς και για τις επιχειρήσεις, τους οργανισμούς και τις εκμεταλλεύσεις συνεχούς λειτουργίας, που εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας. Εξαιρούνται οι εργαζόμενοι σε τουρισμό και επισιτισμό για τους οποίους ήδη ισχύει καθεστώς εξαήμερης εργασίας.

ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI

Εξαήμερη εργασία: Τι σημαίνει στην πράξη η αλλαγή του καθεστώτος

Σε κάθε περίπτωση και παρά περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις εκ μέρους των κυβερνητικών στελεχών, πολλοί είναι εκείνοι που βλέπουν ένα ακόμη βήμα στην κατεύθυνση της  πλήρους διάλυσης των εργασιακών σχέσεων.

Μιλώντας για το ζήτημα στο tvxs ο εργατολόγος, Νίκος Ρουκλιώτης, επισημαίνει πως η εν λόγω ρύθμιση «αποτελεί βόμβα στα θεμέλια του ατομικού εργατικού δικαίου, στην εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας, που εδώ και δεκαετίες προέβλεπε- βασει όρου που έχει κανονιστική ισχύ κι έχει κυρωθεί με νόμο- 40 ώρες απασχόλησης την εβδομάδα, στο πλαίσιο πενθημέρου και όχι εξαημέρου. Από αυτή την άποψη και μόνο μιλάμε για μια πολύ βαθιά τομή. Κι αυτό γιατί ναι μεν ο νόμος προβλέπει κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες στη βάση των διατάξεων που έχουν κωδικοποιηθεί μάλιστα στον κώδικα Εργατικού Δικαίου για τήρηση των ελαχίστων ορίων ανάπαυσης, είναι όμως άκρως ευπεπίφορος σε καταστρατηγήσεις ιδιαίτερα σε αυτό το σημείο, δηλαδή τα ελάχιστα όρια ανάπαυσης. Μιλάμε με άλλα λόγια για την εντατικοποίηση των όρων εργασίας, κάτι που προφανώς συνεπάγεται κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων» αναφέρει.

Συνεχίζοντας σημειώνει αρχικά πως «το άρθρο 2526 του νόμου 5053/2023 που εισήγαγε την δυνατότητα καταστρατήγησης της πενθήμερης απασχόλησης, με μια πρώτη ματιά δεν αλλάζει κάτι πρακτικά σε σχέση με το ισχύον καθεστώς. Απλά θα πρέπει να υποβληθεί σε μια προέγκριση από την Επιθεώρηση Εργασίας ο αυξημένος φόρτος εργασίας για τις επιχειρήσεις μη συνεχούς λειτουργίας. Υπάρχει πρόβλεψη και για τις δύο περιπτώσεις για διασφάλιση των διατάξεων εκείνων που προβλέπουν ελάχιστα όρια ανάπαυσης».

Ο κ. Ρουκλιώτης υπενθυμίζει πως «στα άρθρα 164 και 166 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου προβλέπεται ως προς την ελάχιστη ημερήσια ανάπαυση 11 συνεχείς ώρες, ακόμη και για τις επιχειρήσεις που ακολουθείται σύστημα βαρδιών, ενώ σε επίπεδο εβδομάδας υπάρχει πρόβλεψη για εξασφάλιση ελάχιστης περιόδου συνεχούς ανάπαυσης 24 ωρών. Τέλος, ανα περίοδο τεσσάρων μηνών υπάρχει πρόβλεψη ο χρόνος εργασίας να μην υπερβαίνει τις 48 ώρες σε επίπεδο εβδομάδας» λέει.

Πηγή:tvxs