Η επιλογή του χώρου πραγματοποίησης της εκδήλωσης, το υπό κατάληψη Πανεπιστήμιο Πειραιά, είναι μια συμβολική κίνηση ολόπλευρης στήριξης του αγώνα των φοιτητών από όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, γιατί είναι ένας αγώνας δίκαιος.
Την εκδήλωση συντόνισε ο Πρόεδρος της ΕΛΜΕ Πειραιά, Ηλίας Πατίδης.
Η εκδήλωσε άνοιξε από τον Πρόεδρο του φοιτητικού συλλόγου του Πανεπιστημίου Πειραιά, Μιχάλη Φαναρτζή, ο οποίος καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους στο υπό κατάληψη ΠΑ.ΠΕΙ., μεταφέροντας ζωντανά το αγωνιστικό κλίμα που υπάρχει ανάμεσα στους φοιτητές και την αποφασιστικότητά τους να παλέψουν για να μην κατατεθεί το ν/σ αλλά και για σύγχρονες αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν σπουδές. Περιέγραψε την άσχημη κατάσταση στα σημερινά δημόσια πανεπιστήμια, την αντιδραστική τομή που φέρνει το νέο ν/σ για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, περιγράφοντας το αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν υψηλού επιπέδου πανεπιστήμιο που έχουν ανάγκη οι φοιτητές σήμερα. Έκλεισε λέγοντας ότι οι φοιτητές, με τον αγώνα τους και την συμπαράσταση από εκπαιδευτικούς, μαθητές και όλο τον λαό, είναι ήδη νικητές!
Τον λόγο πήρε στην συνέχεια ο Δημήτρης Ακτύπης, μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ. Τόνισε ότι ‘’επί της ουσίας πρόκειται για μια ολομέτωπη επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα μαθητών και φοιτητών, για την υποβάθμιση της αξίας των πτυχίων, για την ακόμα περισσότερο και με χειρότερους όρους εμπορευματοποίηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο Πανεπιστημιακό επίπεδο’’, ξεχωρίζοντας 4 μεγάλους άξονες που κινείται αυτή η αντιδραστική τομή: 1. Το ν/σχ καταργεί τον ενιαίο τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήµια, με αποτέλεσμα και µε τη βούλα του νόµου πλέον η εισαγωγή στα πανεπιστήµια να συνδέεται µε το πορτοφόλι της οικογένειας, 2. Το ν/σχ ισοπεδώνει την αξία των πτυχίων, 3. Το ν/σχ φέρνει δίδακτρα και αύξηση του κόστους σπουδών στα δηµόσια πανεπιστήμια, με αποτέλεσμα η σηµερινή πραγµατικότητα του επιχειρηµατικού πανεπιστημίου, που είναι µακριά και έξω από τις ανάγκες των φοιτητών, να γιγαντωθεί, αφού οι φοιτητές και οι οικογένειές τους θα αναγκαστούν να χρυσοπληρώνουν τις σπουδές τους ενώ τα δίδακτρα στα προπτυχιακά που είναι ήδη γεγονός, θα γενικευτούν, φέροντας παραδείγματα και από τις άλλες χώρες της ΕΕ, 4. Το ν/σχ φέρνει ιδιωτικά πανεπιστήµια - µαγαζιά.
Ο Δ. Ακτύπης τόνισε επίσης ότι ‘’το έγκλημα που συντελείται από αυτή την πολιτική είναι η διαδικασία µετατροπής της Ανώτατης Εκπαίδευσης σε µια µεγάλη αγορά πτυχίων διαφόρων κατηγοριών και επιπέδων ανάλογα µε την τσέπη, στην οποία θα συνυπάρχουν δηµόσια και ιδιωτικά πανεπιστήµια’’ και ότι οι ένοχοι του εγκλήματος, που συνθλίβουν τα όνειρα και το δικαίωμα στη μόρφωση ‘’δεν είναι άλλοι από την ίδια την Ε.Ε., την πολιτική της και τα κόμματα που τη στηρίζουν’’. Έκλεισε την ομιλία του λέγοντας ότι σήµερα είναι πιο ορατό από ποτέ πως η ικανοποίηση των αιτηµάτων των φοιτητών και των εκπαιδευτικών ‘’προϋποθέτει σύγκρουση µε την πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων-κοµµάτων του συστήµατος, ρήξη µε την οικονοµία και την κοινωνία της εκµετάλλευσης. Το σύνθημα ‘’Τα κέρδη τους ή οι ζωές µας!’’ και στην περίπτωση της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, είναι επίκαιρο όσο ποτέ.’’
Στη συνέχεια μίλησε ο Χρήστος Κάτσικας, εκπαιδευτικός-αναλυτής, ο οποίος με γλαφυρό τρόπο ανέλυσε το τι έρχεται να φέρει το ν/σ για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια (πολλές κατηγορίες αποφοίτων και μαθητών, οι οποίοι με εντελώς άνισο τρόπο θα εισάγονται στα δημόσια και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, καταργώντας τον ενιαίο τρόπο εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση, δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια κ.λπ.), ενώ τόνισε και την ανάγκη κοινών αγώνων όλου του εκπαιδευτικού και εργατικού κινήματος για να μην περάσει αυτή η αντιδραστική τομή.
Την τελική ομιλία έκανε ο Γιάννης Μηλιός, Ομότιμος Καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και διευθυντής του περιοδικού ‘’Θέσεις’’, μιλώντας για την αστική στρατηγική στην εκπαίδευση, κομμάτι της οποίας είναι και η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά και για το ριζοσπαστικό πανεπιστημιακό κίνημα (φοιτητικό κίνημα και μεγάλη μερίδα του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού των Πανεπιστημίων). Ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας ότι ‘’η κατάφωρα αντισυνταγματική παράκαμψη του άρθρου 16 του Συντάγματος και η επιδιωκόμενη ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων αποτελεί μια αντιδραστική πολιτική με σαφές ταξικό πρόσημο υπέρ του κεφαλαίου και του κέρδους σε βάρος του κόσμου της εργασίας’’ η οποία ‘’εντάσσεται σε μια ευρύτερη ταξική στρατηγική στον χώρο της εκπαίδευσης που ξεδιπλώνεται από όλες τις κυβερνήσεις πάνω από δύο δεκαετίες τώρα’’, αρχίζοντας με μια αναφορά στον κοινωνικό ρόλο της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων και ιδιαίτερα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στον καπιταλισμό. Τόνισε ότι ‘’Με βάση τα μέσα που έχει στη διάθεσή του το αστικό κράτος και ο πανεπιστημιακός μηχανισμός (διαχείριση ροών εισερχομένων-αποφοιτούντων, αριθμός εισακτέων, πρόσφατα: «ελάχιστη βάση εισαγωγής», επιχειρηματικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα και αντίστοιχες μεταπτυχιακές σπουδές και εργασίες, ενίσχυση κατευθύνσεων που συνδέονται με τη λεγόμενη επιχειρηματικότητα, όργανα διοίκησης, δίδακτρα στα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, κλπ.), επιδιώκει να εγχαράξει στον φοιτητικό κόσμο τις αξίες και πρακτικές που συνάδουν με τα ζητούμενα του καπιταλιστικού συστήματος και της κυρίαρχης ιδεολογίας. Υπόβαθρο για την αποτελεσματικότητα των πολιτικών αυτών αποτελεί πάντα η υπόσχεση και κυρίως η πραγματική προοπτική επαγγελματικής αποκατάστασης. Και εδώ αναπτύσσονται σημαντικές αντιφάσεις. Ο ριζοσπαστισμός που χαρακτηρίζει το φοιτητικό κίνημα από τη μεταπολίτευση και μετά, η κριτική στάση απέναντι στη λογική και την ιδεολογία του κέρδους, αλλά και οι δημοκρατικές αρχές λειτουργίας των Πανεπιστημίων τις οποίες συντηρεί μια μερίδα πανεπιστημιακών δασκάλων και εργαζομένων στα Πανεπιστήμια, έρχονται να συναντήσουν τις διαψεύσεις που συναντούν οι απόφοιτοι που εισέρχονται στην αγορά εργασίας: για την πλειοψηφία χαμηλές αμοιβές, ετεροαπασχόληση σε ποικίλες θέσεις εργασίας, ανεργία.’’
Σχετικά με ν/σ τόνισε πως ‘’Η σημερινή προοπτική ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων δίπλα στα Κολέγια που συνεργάζονται με Πανεπιστήμια του εξωτερικού και έχουν αποκτήσει το δικαίωμα ισοτιμίας των πτυχίων τους με τους ελληνικούς τίτλους σπουδών αποτελεί συνέχεια αλλά και ενίσχυση αυτών των πάγιων πολιτικών του αστικού κράτους για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Για την περαιτέρω υποβάθμιση όσων δημοσίων Πανεπιστημίων δεν εντάσσονται σε ένα επιχειρηματικού τύπου πλαίσιο λειτουργίας και τη στροφή των πιο εύπορων κοινωνικών στρωμάτων σε μια ελεγχόμενη, ευκολότερης πρόσβασης πανεπιστημιακή εκπαίδευση, ιδιαίτερα σε εκείνες τις σχολές που ισχύουν ακόμα οι ισχυροί φραγμοί επιλογής. Με βασικό στόχο πίσω από όλα αυτά την εξάλειψη του φοιτητικού ριζοσπαστισμού και το να πάψουν τα Πανεπιστήμια να αποτελούν τόπους προοδευτικού προβληματισμού, φυτώρια κριτικών ιδεών και αφετηρίες κινηματικών πρακτικών.’’
Ο Γ. Μηλιός, κλείνοντας, τόνισε ότι ‘’Από όσα ανέπτυξα γίνεται φανερό ότι η ανατροπή της στρατηγικής ιδιωτικοποίησης της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης μπορεί να προέλθει κυρίως από το φοιτητικό κίνημα, σε σύνδεση με το ευρύτερο εκπαιδευτικό και το εργατικό-λαϊκό κίνημα, που άλλωστε ακύρωσε και την προηγούμενη απόπειρα ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων με την αναθεώρηση του άρθρου 16Σ. Η ποιοτική δημόσια εκπαίδευση με κριτήριο την επιστήμη και την ολοκληρωμένη γνώση δεν μπορεί παρά να συνδυάζεται με την κατοχύρωση των λαϊκών εισοδημάτων και εργασιακών δικαιωμάτων, σύμφωνα με τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας.’’
Στο κλείσιμο της εκδήλωσης, ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Πειραιά Ηλίας Πατίδης, έδωσε το μήνυμα συνέχισης και έντασης του αγώνα, με ένα πλούσιο πρόγραμμα που σε συντονισμό ακολουθούν τα εκπαιδευτικά σωματεία του Πειραιά, ενάντια στο ν/σ για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ενάντια στην υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, για αυξήσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών, μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και υπογραφής ΣΣΕ στον κλάδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου