Είθε η φιλανθρωπία μας, να έχει διαρκή διάρκεια!

Γράφει η Νατάσσα Δανοπούλου

Άλλη μια χρονιά ολοκληρώνει τον κύκλο ζωής της! Άλλη μια χρονιά που αφήνει το θησαύρισμά της μέσα στα μυαλά μας και τις συνειδήσεις μας. 

Άλλη μια χρονιά φορτωμένη από γεγονότα, φορτισμένη από συναισθήματα και αντιδράσεις. 

Άλλη μια χρονιά που θα βρει ανυπόμονους θεατές, να παρακολουθούν ντυμένοι στα καλά τους την αποχώρησή της με αδημονία, μήπως και η επερχόμενη είναι εκείνη που θα σταματήσει την θυμοσοφία του λαού.. 

‘’κάθε πέρσι και καλυτέρα’’.

Στολισμοί γλυκά μπαζαρς, το ΄last Christmas’ στην διαπασών, και το αίσθημα της φιλανθρωπίας κουστούμι φορεμένο μαζί με τα υπόλοιπα κλισέ των Χριστουγέννων.

Δεν έχω πεσιμιστική διάθεση, ίσα ίσα, απλά η φιλανθρωποθηρία των ημερών αυτών μου προκαλεί το λιγότερο, θυμηδία και το περισσότερο βαθύ εκνευρισμό και στεναχώρια.

Και εξηγούμε.

Δεν έχουν ανάγκη οι αδύναμοι και λιγότερο ευνοημένοι από τα κοινωνικά και υλικά προνόμια, παιδιά και ενήλικες, στον τοπικό η ευρύτερο περίγυρό μας, την προσοχή την αγάπη μας και τα υλικά αγαθά μόνο τις γιορτές.

Με λύπη διαπιστώνω κάθε χρόνο τους λογοκόπους λαοπρόβλητους λοιμικούς διάσημους και λιγότερο διάσημους, να παρίστανται σε επίσημα και ανεπίσημα σουαρέ, με τίτλο φορεμένο σε κορδέλα, του φιλάνθρωπου. 

Ενώ όλη την υπόλοιπη κανονικότητά τους την περνάνε μακριά από ότι έχει έστω και υπόνοια βοήθειας και στήριξης συνανθρώπων.

Με λύπη διαπιστώνω και ανθρώπους της διπλανής πόρτας που είναι αριστουργηματικά άφαντοι όλο τον χρόνο, να καπηλεύονται ιδιότητες υπεράνθρωπου και λαοσπλάχνου.

Και γιατί με λύπη; αφού βοηθάνε και προσφέρουν θα σκεφτεί κάποιος. 

Γιατί αυτοί οι άνθρωποι, απλά λιτά και όμορφα μας χρειάζονται όλες τις ημέρες και ένα παραπάνω των γιορτών. 

Μια διαρκής διάρκεια στην βοήθεια των γύρων μας θα μας έφερνε όλους πιο κοντά στην μεγαλοπρέπεια της ψυχής μας. 

Όπως όλοι μας θέλουμε ανθρώπους να γεμίσουμε τα τραπέζια μας και τα ποτήρια μας γιορτινά, αλλά να είμαστε συνδεδεμένοι συνεχόμενα μεταξύ μας, έτσι και εκείνοι χρειάζονται μια συχνή επαφή, για να μην χάσουν και χάσουμε την αίσθηση της ανθρωπιάς.

Ακόμα και αυτός που δεν κάνει τίποτα απολύτως είτε για φιλανθρωπία είτε για οποιαδήποτε άλλη βοήθεια αλληλεγγύης, πραγματικά το κάνει πιο τίμια από αυτόν που το κάνει για να φουσκώσει τον εγωκεντρικό ναρκισσισμό του.

Έχει αποδειχθεί περίτρανα πως όλοι μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε παράδεισο επί της γης. 

Ποτέ δεν είναι αργά να κάνουμε το πρώτο βήμα προς πάσα κατεύθυνση όπου υπάρχει ανάγκη και να μην ξεχνάμε πως οι καταστάσεις στις ζωές μας, είναι ρόδα..

Θα κλείσω την πνευματική μου χρονιά με ένα μεγάλο ευχαριστώ για ότι αυτή μου πρόσφερε και μου έμαθε. 

Θα περιμένω με καρτερικότητα και υπομονή να δω τι θα μου χαρίσει η καινούργια.. και θα ευχηθώ τα εξής για όλους εσάς!

   Υγεία, Αγάπη, Υπομονή και Ευλογία!

«Μακάριοι οι Ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται» (Ματθ. 5,7)