Το Διακύβευμα για το ΠΑΣΟΚ ,την Δημοκρατική παράταξη, είναι "Δημοκρατία Παντού"

Του Μιχάλη Καρχιμάκη

π.Υπουργός,π.Γραμματέας ΠΑΣΟΚ,μέλος Κ.Π.Ε ΠΑΣΟΚ Κίνημα Αλλαγής

Β Αθήνας Δυτικός Τομέας.

Οι πρόσφατες αποκαλύψεις σχετικά με την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη, ενός κομβικού πολιτειακού παράγοντα και πολιτικού αντιπάλου του πρωθυπουργού, είναι το τελευταίο χρονικά και ίσως πιο ακραίο περιστατικό δημοκρατικής εκτροπής στα χρόνια που κυβέρνησε η δεξιά.

Όταν αναφέρομαι στον όρο Δημοκρατία δεν περιγράφω αυτό το στενό ορισμό που οι δυνάμεις της Συντήρησης πάντοτε προτιμούσαν.

Η Δεξιά πάντα αντιλαμβανόταν την δημοκρατία ως «μηχανική».

Η τυπικά σωστή λειτουργία των θεσμών ήταν ο μόνος πήχης που χρειαζόταν για να οριστεί μια κατάσταση ως «δημοκρατική».

Για τις Προοδευτικές Δυνάμεις αυτού του τόπου όμως, αυτός ο ορισμός ήταν πάντοτε πολύ στενός.

Ποια είναι άραγε η αξία της εξωτερικά εύρυθμης λειτουργίας των θεσμών αν στο οικονομικό πεδίο η κοινωνική πλειοψηφία δοκιμάζεται από ολιγαρχικές λογικές και παρασιτικά οικονομικά συμφέροντα;

Πόσο δημοκρατική είναι η λειτουργία των θεσμών όταν χρησιμοποιούνται για να περιορίσουν υπέρμετρα κοινωνικά δικαιώματα και την δυνατότητα των ανθρώπων να αντιδράσουν σε αυτά τα οποία μπορεί να είναι νομότυπα αλλά άδικα ή και εκτός νομιμότητας ;

Προφανώς η τυπικά ορθή λειτουργία των θεσμών αποτελεί προϋπόθεση τόσο για την κοινωνική όσο και για την οικονομική Δημοκρατία αλλά δεν είναι αρκετή.

Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι με την δεξιά μας χώριζε και μας χωρίζει άβυσσος σε ζητήματα δημοκρατίας. Παρόλα αυτά, κυβέρνηση της ΝΔ, κατάφερε σε 3 χρόνια να καταβαραθρώσει κάθε έννοια δημοκρατικής λειτουργίας του κράτους, ακόμα και αυτή την στενή που παραδοσιακά υπερασπιζόταν.

Οι παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων και δημοσιογράφων όπως επίσης και η παρέμβαση στην ελεύθερη λειτουργία του τύπου και της ενημέρωσης διέρρηξαν τα εχέγγυα ακόμα και αυτής της λειψής θεσμικής δημοκρατίας.

Το χρέος του ΠΑΣΟΚ σε αυτή την συγκυρία είναι να πρωταγωνιστήσει στην ουσιαστική αποκατάσταση της Δημοκρατικής λειτουργίας του κράτους, όπως άλλωστε έκανε και το 1981.

Σε αυτή την προσπάθεια οφείλουμε να είμαστε φιλόδοξοι και πρωτοπόροι.

Δεν χωράνε ημίμετρα και θεωρίες σταδιακής και αργής επαναφοράς.

Η ιστορία κινείται ως εκκρεμές. Μετά από μεγάλα συντηρητικά πισωγυρίσματα είναι η ευκαιρία της προοδευτικής παράταξης να κάνει τα μεγάλα άλματα προς τα μπρος.

Αυτή την ευκαιρία πρέπει να αξιοποιήσουμε στο ΠΑΣΟΚ και την επόμενη μέρα να βάλουμε ως πρώτο στόχο την εμπέδωση της δημοκρατίας σε κάθε της έκφανση, θεσμική, κοινωνική και οικονομική.

Αυτό πρέπει να είναι το διακύβευμα για την Προοδευτική Παράταξη, Δημοκρατία Παντού.