Γράφει η Νατάσσα Δανοπούλου
Το 2011 κυκλοφορεί μια ταινία στην Αμερική, με πρωταγωνιστή έναν από τους διασημότερους ηθοποιούς του Hollywood , τον Matt Damon.Ο τίτλος αυτής, Contagion (Μετάδοση), ένα φιλμ, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, χωρίς εισπρακτικό ρεκόρ, χωρίς την ανάλογη απήχηση ή αναγνωρισιμότητα.
10 χρόνια μετά και η ταινία παίρνει τη θέση που της «αξίζει».
Ο κόσμος ανακαλύπτει πως το σενάριο της, το ‘’ψεύτικο’’ αυτό σενάριο, καθίζει τις ζωές τους απέναντι του.
Μπερδεύονται και δεν ξέρουν αν στον καναπέ βρίσκονται οι ίδιοι και παρακολουθούν, ή εάν η τηλεόραση τους έχει κάτσει εκείνη αναπαυτικά και τους παρακολουθεί.
Στρώθηκα λοιπόν και εγώ να παρακολουθήσω, μια άγνωστή ταινία, - να σημειωθεί πως είμαι λάτρης του σινεμά και πως έχω στο ενεργητικό μου, χιλιάδες ώρες προβολών-.
Και;;
Και ΣΟΚ.
Σοκ και σοκ.
Η νοημοσύνη μου δεν μπορεί να δεχτεί αμέσως αυτό το ύπουλο χτύπημα κάτω από τη μέση. Όλο αυτό που ζούμε με την εμφάνιση του covid και μετά, καλογυρισμένο σε ταινία, τόσο καιρό ΠΡΙΝ. Τα πάντα ήταν εκεί, σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια, μπροστά στα μάτια μας. Ένα εφιαλτικό σενάριο, που παίρνει σάρκα και οστά και μαντέψτε, ‘μεταγλωττισμένο’ σε όλες τις γλώσσες της υφηλίου! Ένας ιός που ξέφυγε από το εργαστήριο, μια ιατρική κοινότητα σε αλαλαγμό, μια πολιτική κοινότητα υπερίτης του κοινωνικού σώματος. Καραντίνες, θάνατοι, ένα γρήγορο εμβόλιο για τη θεραπεία και για εμένα προσωπικά το κερασάκι στην τούρτα.. το πιστοποιητικό –βραχιόλι- για να μπορείς να βγεις να ψωνίσεις, αποδεικτικό ότι είσαι εμβολιασμένος.(!!!!!)
Μπορώ να αντιληφθώ πως οι κυβερνήσεις της Αμερικής χρησιμοποιούν ως εργαλείο τους το σινεμά. Το επίπεδο μόρφωσης ως επί το πλείστων χαμηλό και έτσι μεταλαμπαδεύουν την πληροφορία κατά το δοκούν. Είτε για να μεταφέρουν έμμεσα ή άμεσα μηνύματα στον κόσμο για να χειραγωγήσουν, επιβάλλουν η αναστρέψουν την κοινή γνώμη. Για να ζυγίσουν αντιδράσεις για κάτι νέο, για να δημιουργήσουν ανάγκες και πρότυπα προς βρώση και κατανάλωση είτε υλική είτε πνευματική.
Έχει ξεφύγει πιστεύω από τα όρια της Αμερικής και πλέον υπάρχουν συμπράξεις υπερδυνάμεων με σκοπό την αποχαύνωση και τον ευτελισμό του ανθρώπου. Ο όγκος των πληροφοριών είναι τεράστιος και αδυνατεί το μυαλό να αφομοιώσει, να επεξεργαστεί και να φιλτράρει.
Υπάρχουν όμως δυο καλά στην όλη υπόθεση. Έχουν δοθεί κάποιες λύσεις στα έργα αυτά που μπορούμε να αξιοποιήσουμε ως γνωστική βάση μέλλοντος. Πρώτον, Η ολική οχληρή επιστροφή στη φύση και η πλήρης ισορροπία μαζί της, η έμφυτη λειτουργικότητα που έχουμε να μπορούμε να καλλιεργήσουμε τη τροφή μας, να καταναλώνουμε τόσους πόρους όσους μας είναι απαραίτητοι, η ενθρόνισή και η θέση μας στον σωστό κρίκο της αλυσίδας της ζωής.
Δεύτερον και πολύ σημαντικό και τρανής σημασίας.. η αλήθεια μέσα από το ψέμα μπορεί και (Μεταδίδεται) μέσα από τις ταινίες.
Το Φως, η ελπίδα, η θετική διάθεση, η μεσότητα των όλων και το Καλό πάντα μα πάντα νικάει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου