Της Μαρίας Εξαρχοπούλου
΄΄Και τελικά, μπορούμε να αντέξουμε πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε ό,τι μπορούμε΄΄
ΦΡΙΝΤΑ ΚΑΛΟ
Η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο την 8η Μαρτίου ως μέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών. Στη Νέα Υόρκη προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών του 1910 για την καθιέρωσή της ως «Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας», αν και υπάρχουν ισχυρισμοί ότι καθιερώθηκε ως ανάμνηση μιας μεγάλης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 στη Νέα Υόρκη από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας που ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Στη Σοβιετική Ρωσία καθιερώθηκε ως εθνική αργία, αφού οι γυναίκες κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου και κατά κύριο λόγο εκείνη την εποχή εορταζόταν από το σοσιαλιστικό κίνημα και τις κομμουνιστικές χώρες μέχρι να υιοθετηθεί από τα Ηνωμένα Έθνη το 1975.
Μια γυναίκα σύμβολο για την Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας είναι η Φρίντα Κάλο. Η σπουδαία μεξικανή ζωγράφος, η οποία με το έργο της, αν και βαθιά εσωστρεφές, κατάφερε να δημιουργήσει ένα νέο πεδίο στην τέχνη. Μια γυναίκα εκρηκτική, δυναμική, γοητευτική, αλλά και μια από τις πιο τραγικές φιγούρες στην Ιστορία της τέχνης.
Γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του 1907 και σε ηλικία έξι ετών αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, με αποτέλεσμα το ένα της πόδι να είναι μικρότερο από το άλλο και ημιπαράλυτο. Δεκαοχτώ χρόνων τραυματίστηκε σοβαρά ενώ επέβαινε σε ένα τραμ, γεγονός που σημάδεψε όλη της τη ζωή με πολλές εγχειρήσεις στην σπονδυλική στήλη και στα πόδια, αφήνοντάς της φρικτούς πόνους και αδυναμία να τεκνοποιήσει.
Η ζωή της στιγματίστηκε από έναν μεγάλο έρωτα με τον διάσημο μεξικανό ζωγράφο Ντιέγκο Ριβέρα. Ήταν ένας έρωτας θυελλώδης και ανατρεπτικός με πολλούς χωρισμούς και επανασυνδέσεις. Παραμένει δίπλα του παρότι έχουν και οι δύο εραστές, ο πιο διάσημος δικός της, Λέων Τρότσκι, ενώ ανάμεσα στις ερωμένες του ζωγράφου συγκαταλέγεται και η μικρότερη αδελφή της, Κριστίνα.
Το έργο της έχει βαθιά επηρεαστεί από τις μεξικανικές ρίζες της, με τα έντονα χρώματα και τα λουλούδια αλλά και από τα δημοφιλή λαϊκά χριστιανικά τάματα που αποτελούν ευχαριστία στην Παρθένο Μαρία. Ωστόσο έχει δεχτεί και την επίδραση των ευρωπαϊκών ρευμάτων, όπως του Ρεαλισμού, του Συμβολισμού και του Υπερρεαλισμού. Αντικομφορμίστρια και ακτιβίστρια σχετίστηκε με πολλές προσωπικότητες της πολιτικής και των τεχνών, όπως ο Αντρέ Μπρετόν, ο «πάπας του σουρεαλισμού», που υπερασπίστηκε με πάθος το έργο της. Οι Τεχνοκρατικοί την εντάσσουν στον σουρεαλισμό, αλλά η ίδια αρνιόταν οποιαδήποτε σχέση με αυτό το κίνημα λέγοντας « Δεν ζωγραφίζω όνειρα ή εφιάλτες αλλά τη δική μου πραγματικότητα».
«Ζυμωμένη μέσα στη φωτιά μιας μεθυσμένης λατινοαμερικάνικης αριστεράς που σχοινοβατούσε ανάμεσα στην παρανομία, τις έντονες συζητήσεις και τη δίψα να πάει τον κόσμο ένα βήμα πιο μπροστά, η Φρίντα Κάλο έζησε τη ζωή της πνιγμένη στο πάθος για δημιουργία τέχνης».
Τα έργα της περιλαμβάνουν κυρίως αυτοπροσωπογραφίες συχνά αγέλαστες που την δείχνουν καθηλωμένη και γεμάτη πόνο. Η έμπνευσή της πηγάζει κυρίως από την απελπισία της, τη μοναξιά της και την εμμονή με το ταλαιπωρημένο σώμα της χωρίς να λείπει και η έντονη σεξουαλικότητα. Ανεξάρτητα από τον πόνο που ένιωθε ήταν αυτάρεσκη και με τον τρόπο της ανάγκαζε τους ανθρώπους να την κοιτούν και να μοιραστούν αυτά που ένιωθε, ακόμα και όταν δεν το ήθελαν.
Καθώς η υγεία της χειροτερεύει βρίσκει ανακούφιση στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά και στις 13 Ιουλίου 1954 πεθαίνει από πνευμονική εμβολή.
Το ασυμβίβαστο του χαρακτήρα της γοητεύει σήμερα πιο πολύ από ποτέ. «Οι φεμινίστριες την έχουν λάβαρό τους, διότι είναι η μοναδική γυναίκα μέσα στον ωκεανό των ανδρών ζωγράφων. Οι ομοφυλόφιλοι την θαυμάζουν διότι είναι πρόσωπο του περιθωρίου, που κατόρθωσε και ξεπέρασε όλα τα εμπόδια, σε πείσμα του κατεστημένου. Οι κομμουνιστές την λατρεύουν διότι υπήρξε δική τους».
Η Κάλο δεν πούλησε πολλά έργα εν ζωή, με μία μόνο ατομική έκθεση στη διάρκεια της ζωής της. Σήμερα κάθε έργο της βρίσκεται στα επίπεδα τιμών του Πικάσο στις δημοπρασίες. Η βιογραφία της πουλήθηκε σε εκατομμύρια αντίτυπα ως βιβλίο που τιμά τον Εθνικό Μήνα της Γυναίκας για τις φεμινίστριες δίνοντας ένα ηχηρό χαστούκι στα μούτρα του καπιταλισμού.
Πηγές
Iefimerida.gr
Wikipedia.org
Lifo. gr
Sansimera.gr
Tvxs.gr
Degomagia.gr
Eretikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου