ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΑΝ ΔΕΝ ΤΗ ΒΡΕΙΣ ΤΗ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ - Γράφει η Μαρία Εξαρχοπούλου

…Την Άνοιξη που χάσαμε, την Άνοιξη που μας έκλεψαν…

Της Μαρίας Εξαρχοπούλου

 
Αυτήν την Άνοιξη πρέπει να βρούμε στην ψυχή μας, αυτήν την Άνοιξη πρέπει να φτιάξουμε στη ζωή μας.

     Ένας από τους διασημότερους πίνακες με τον συμβολικό χαρακτήρα της άνοιξης, είναι του Σάντρο Μποτιτσέλι (διακεκριμένος Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης 1445-1510). Η Άνοιξη, ή Αλληγορία της Άνοιξης ( La Primavera ), αποτελεί ένα από τα πλέον δυσερμήνευτα έργα του Μποτιτσέλι. Ένα έργο με μυθολογικό θέμα (οι μορφές κατάγονται φανερά από τον κόσμο της ελληνικής μυθολογίας), σε μια κλίμακα που συναντάμε εκείνη την εποχή μόνο σε θρησκευτικές παραστάσεις. 

     Η Άνοιξη ζωγραφίστηκε για λογαριασμό του Λορέντζο ντι Πιερ Φραντζέσκο των Μεδίκων (πολύ πλούσια οικογένεια της Φλωρεντίας, που από τον 15ο έως τον 18ο αιώνα, κυριάρχησε στην οικονομική, πολιτική και καλλιτεχνική ζωή της πόλης). Είναι μια σύνθεση που τονίζει τις ελικοειδείς γραμμές, με πολύ χρώμα και προσεγμένη λεπτομέρεια. Οι εννέα φιγούρες είναι συμμετρικά τοποθετημένες σε ένα λιβάδι. Στο κέντρο της σύνθεσης η Αφροδίτη με τον τυφλό Έρωτα πάνω από το κεφάλι της, από αριστερά προς τα δεξιά, ο Ερμής, οι τρεις Χάριτες, Αγλαΐα, Ευφροσύνη και Θάλεια, συμβολίζουν τη χάρη, την ομορφιά και την ανεμελιά. Η Φλώρα, θεά των λουλουδιών και της Άνοιξης, η νύφη Χλωρίς, θεότητα της βλάστησης και ο Ζέφυρος, δυτικός άνεμος, τυπικός ανοιξιάτικος άνεμος.

    Στον πίνακα όλες οι γυναίκες, με χαρακτηριστική κίνηση σχεδόν χορευτική φιγούρα, εγκυμονούν, συμβολίζοντας έτσι τη γονιμότητα. Η άφιξη της Άνοιξης παραπέμπει στην Αναγέννηση της φύσης, στον έρωτα, στον κοινό έρωτα της νεοπλατωνικής κουλτούρας, Ζέφυρος και Χλωρίδα, και στον Θεϊκό έρωτα με την παρουσία της Θεάς Αφροδίτης.

Ο πίνακας σήμερα βρίσκεται στην Πινακοθήκη Uffizzi στην Φλωρεντία.

   

 

Πηγές:

-Ιστορία της Τέχνης (HUGH HONOUR, JOHN FLEMING)

-www.lifo.gr

-Βικιπαίδεια