Δεν υπάρχει πιο ανώδυνη επανάσταση για τους δήθεν επαναστάτες από αυτή την επανάσταση που εδώ και 30 χρόνια γίνεται με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά για τα ιχθυοτροφεία και τα σκατά των ψαριών.
Εδώ και τρεις τουλάχιστον δεκαετίες διάφοροι δήθεν υπερασπιστές του περιβάλλοντος και της υποβάθμιση του κατά διαστήματα θυμούνται ότι η μόνη υποβάθμιση του στο όμορφο νησί μας είναι οι ιχθυοκαλλιέργειες και ξυπνά μέσα τους ο επαναστάτης.
Θυμάμαι τις πρώτες επαναστάσεις που ξεκίνησαν γιατί δήθεν τα ιχθυοτροφεία έκλειναν τους κόλπους και δε θα μπορούσαν σε περίπτωση καιρού να απαγκιάζουν τα καΐκια. Τα χρόνια πέρασαν και τα καΐκια είναι παρελθόν, βρήκαμε όμως άλλη αιτία ότι τα σκατάκια των ψαριών και ειδικά μόνο αυτά των ιχθυοτροφείων δημιουργούν πρόβλημα στην θάλασσα.
Αλήθεια τα υπόλοιπα ψάρια, αυτά τα αλανιάρικα δεν αφοδεύουν; Εύκολη λοιπόν η αιτία της επανάστασης που επανέρχεται κατά καιρούς με διαφορετικούς δήθεν επαναστάτες και διαφορετικές αιτίες.Να δούμε όμως άλλες αιτίες υποβάθμισης του περιβάλλοντος και πραγματικής μόλυνσης του;
Η Σαλαμίνα κάποτε είχε έναν μικρό αριθμό σπιτιών που όσο περνούν τα χρόνια αυτά πολλαπλασιάζονται και το τσιμέντο πνίγει πλέον το νησί από τη μία άκρη έως την άλλη. Κάποτε υπήρχε ένας μικρός αριθμός βόθρων, αυτή τη στιγμή υπάρχουν χιλιάδες με αποτέλεσμα να δημιουργούν πρόβλημα στον υδροφόρο ορίζοντα αλλά γι’ αυτό δεν είδα να μιλάει κανένας επαναστάτης.
Από την δεκαετία του ’80, χιλιάδες βόθροι ενώθηκαν με το δίκτυο ομβρίων της πόλης του νησιού και τα βοθρολύματα κατέληγαν στον κόλπο του νησιού αλλά και γι’ αυτό δεν είδα και δεν άκουσα ποτέ καμία επανάσταση.
Εδώ και δεκαετίες υπάρχουν τα ναυπηγεία στο ανατολικό άκρο του νησιού αλλά ούτε γι’ αυτό είδα καμία επανάσταση.
Οι «έπικοι» του νησιού σε καθημερινή βάση πετούν ότι άχρηστο γι’ αυτούς όπου βρίσκουν, ακόμη και μέσα στο δάσος δημιουργώντας τεράστιους κινδύνους για πυρκαγιές αλλά και υποβαθμίζοντας το περιβάλλον αλλά ούτε γι’ αυτό είδα ποτέ καμία επανάσταση.
Αλήθεια είναι μεγαλύτερη υποβάθμιση του περιβάλλοντος από τα ψάρια ή από τις αγελάδες;
Μπαζώνονται ρέματα που στη συνέχεια δημιουργούνται οικόπεδα και πάνω στα πρώην ρέματα χτίζονται μεζονέτες ή δημιουργούνται ακόμη και σχολεία αλλά ούτε γι’ αυτό είδα ποτέ καμία επανάσταση.
Πολλοί είναι αυτοί που ακόμη και σήμερα κατά τις βραδινές ώρες αδειάζουν τους βόθρους τους στους δρόμους αλλά και γι’ αυτό δεν είδα καμία επανάσταση.
Όταν οι ακτές της Σαλαμίνας γέμισαν μπετό και γαρμπίλι από διάφορους δήθεν εξωραϊστικούς συλλόγους δεν είδα κανέναν επαναστάτη να μιλάει γι’ αυτό.
Θα μπορούσα να γράψω πολλές αιτίες υποβάθμισης του περιβάλλοντος ακόμα, που οι δήθεν επαναστάτες κλείνουν τα μάτια αλλά θα σταματήσω εδώ ανανεώνοντας το ραντεβού μας για την επόμενη δήθεν επανάσταση χωρίς αιτία με μια προσωπική μου διαπίστωση.
Η γραφικότητα αδέλφια έχει και αυτή τα όρια της. Αφήστε λοιπόν το χαβαλέ και ασχοληθείτε με σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει το νησί μας.
Υ.Γ: Οι φωτογραφίες είναι εξαιρετικά αφιερωμένες στους δήθεν επαναστάτες και στα υποκείμενα που πετούν όπου βρουν ακόμη και καρκινογόνα ελενίτ αμιάντου.
Και το σιγουράκι είναι ότι αυτοί που πετούν ότι βρουν σε όποιο μέρος βρουν θα έχουν βάλει και την υπογραφή τους για την ζημιά που κάνουν δήθεν τα ιχθυοτροφεία.
Χρήστος Θεοχάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σεβόσαστε την προσωπικότητα του άλλου, τα σχόλια σας να είναι κόσμια διαφορετικά θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.