Το παρεξηγημένο νησί

Γράφει η Τζένη Μ. Αλαίσκα

Αγαπημένοι μου, καλό αποκαλόκαιρο.

Το νησάκι μας βούλιαξε από κόσμο και φέτος για να χρησιμοποιήσω την προσφιλή μας έκφραση και πολύ κακώς σε όλα τα άρθρα που κυκλοφορούν συνεχίζεται η καραμέλα του παρεξηγημένου νησιού. 

Να σας πω τα τελευταία νέα αν και νομίζω ότι δεν περιμένατε εμένα να σας τα προφτάσω.

Αίφνης και αιφνιδίως λοιπόν τί βλέπουν τα μεγάλα και αμυγδαλωτά μάτια μου στους πρόποδες του λόφου απέναντι από τα φέρυ;  Ένα νεοσυσταθέν συγκρότημα.

«Τί είναι αυτό παιδιά;» ρωτάω;

«Πολυκατάστημα εκ Δανίας», μου απαντούν.

 « Μπα; Έφτασε η χάρη μας μέχρι εκεί πάνω; Τί μου λες;»

Μόλις η υποθαλάσσια γέφυρα έγινε σιγουράκι, καθ’ότι μνημονιακό έργο, βρέθηκε νέα κοτούλα που κάνει τα χρυσά αυγά -κο  κο κο κο κο- και λέγεται Σαλαμίνα.

          Εν τέλει στο νησί μας αλλάζει άρδην το σκηνικό. Νέες αλυσίδες super markets, malls με κινηματογράφο, ζαχαροπλαστεία, καταστήματα εστίασης πολλά και διάφορα και ούτω καθ’εξής. Αφήστε που κάτι πήρε το αυτί μου για πώληση αγροτεμαχίων, Άραβες και καζίνο. Θα ζήσουμε τέτοια μεγαλεία;

          Βασικά δεν έχουμε καμία αντίρρηση - λόγω τιμής – διότι ως Ευρωπαίοι είμεθα και υπέρμαχοι της εξέλιξης. Μετρήσαμε  τα συν και τα πλην και η ζυγαριά έγειρε προς το θετικότερον.

          Κατ’αρχάς μετά την πολυετή κρίση σίγουρα ο κατήφορος ανήφορο θα έφερνε και ευτυχώς εδώ που τα λέμε μεταξύ μας.

          Κατά δεύτερον ανοίγουν θέσεις εργασίας, όσες περισσότερες τόσο το καλύτερο. Αν δεν κινηθεί η αγορά πώς θα μανουβράρουμε την κατάσταση; Υπάρχει ποικιλία επιλογών για να διασκεδάσει ο κόσμος και όλα αυτά σε συνδυασμό με τις ομορφιές του τοπίου έρχονται και δένουν με τον καλύτερο τρόπο.

           Ωραία μέχρι εδώ αλλά έχουμε και τις απαιτήσεις μας γιατί έτσι πρέπει και ξεκινώ. Εσείς που θα κάνετε κινηματογράφο δεν τον θέλουμε μόνο θερινό. Θερινό έχουμε και είναι και πολύ όμορφος. Θέλουμε χειμερινό σινεμά να μην ξενιτευόμαστε. Λίγη κουλτούρα παραπάνω δεν έβλαψε ποτέ κανένα. Αν σκαρώσετε και καμία θεατρική σκηνή δεν θα λέγαμε όχι.

         Επίσης θέλουμε και απαιτούμε ενίσχυση των μικροτέρων μαγαζιών της περιοχής. Θέλουμε σεβασμό στον καταναλωτή και λίγη παραπάνω ευγένεια από όλους. Θέλουμε σεβασμό προς το φυσικό περιβάλλον όπως αξίζει σε ένα νησί με τέτοια ιστορία. Θέλουμε περισσότερη αστυνόμευση,  καλύτερους δρόμους και το κυριότερο όλων ενίσχυση του Κέντρου Υγείας.

          Πιστεύω να έγινε αντιληπτό ότι εδώ μιλάμε για καραμπινάτη συνεργασία Δήμου, Πολιτείας, Εμπορικού Συλλόγου, Ιδιωτικής Πρωτοβουλίας και απλού πολίτη που διαμένει στο νησί ή το επισκέπτεται. Κομματάκι δύσκολο μου ακούγεται αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.

          Αυτά τα ολίγα και σπουδαία, σας χαιρετώ με την ευχή να γίνονται πάντα τα καλύτερα στον τόπο μας και ας μην ξεχνιόμαστε προέχει να ευχηθούμε Καλή Σχολική Χρονιά στη μαθητιώσα νεολαία του νησιού μας και στους δασκάλους αυτών.