Χρονογράφημα από τη σελίδα του ΝΟΒΣ στο facebook:
Ένδεκα σκάφη αναψυχής, 17μετρα Ιστιοφόρα, με περίπου δέκα επιβαίνοντες Ρώσους τουρίστες στο καθένα, κατέφθασαν και ελλιμενίστηκαν στην περιοχή του ΝΟΒΣ στο λιμάνι της Σαλαμίνας, ανήμερα το Άγιον Πάσχα.
Χαρούμενες φωνές, τραγούδια, ευθυμία, χαρά, συνόδευαν τους κάθε ηλικίας επισκέπτες της Σαλαμίνας. Όσοι από τα μέλη του ΝΟΒΣ βρίσκονταν στο λιμάνι τους καλωσόρισαν, ως όφειλαν. Βρήκαν λοιπόν κενές θέσεις στο λιμάνι οι επισκέπτες μας και έδεσαν. Μάταια έψαχναν για κάποιον υπεύθυνο.
Έψαχναν πληροφορίες, που να δέσουν, για ανεφοδιασμό σε τρόφιμα, πετρέλαιο, εστιατόρια, φούρνους, καπνοπωλεία, να πληρώσουν τέλη ελλιμενισμού, μάταια. Δεν υπήρχε κανείς αρμόδιος, κανείς υπεύθυνος. Μία κατάσταση «μπέστε σκύλοι αλέστε».
Οι αρμόδιοι του Δημ. Λιμ. Ταμείου, που πέρσι σε ανάλογη επίσκεψη Ρώσων τουριστών, υπερηφανεύονταν για την φιλοξενία που παρείχαν, βρίσκονταν εν υπνώσει με το στομάχι βαρύ από τον μεσημεριανό οβελία, στο δάφνινο στρώμα από τα λάφυρα της «επανάκτησης της διοίκησης και εκμετάλλευσης του λιμανιού».
Στον συνωστισμό όπως ήταν φυσικό, από μερικούς άναυτους κακοήθεις τουρίστες, προκλήθηκαν μικροζημιές, έγιναν μικροπαραβάσεις του τύπου «λύνω το σχοινί αγκυροβολίας του διπλανού σκάφους, για να δέσω το δικό μου, βγάζω την πρίζα ηλεκτροδότησης του διπλανού σκάφους για ηλεκτροδοτήσω το δικό μου» κτλ., για τις οποίες ενημερώθηκε ο αρμόδιος του Λιμεναρχείου, με την παράκληση για μία παρουσία κάποιου υπεύθυνου, έστω για μία καταγραφή των σκαφών των επισκεπτών. Η άρνηση έστω και παρουσίας Λιμενικού οργάνου μας εξέπληξε δυσάρεστα.
Και σε όλα αυτά, αισθανθήκαμε τουλάχιστον άβολα, όταν είδαμε τους επισκέπτες μας, να κουβαλούν στην πλάτη για ενάμισι χιλιόμετρο, τις εξάδες εμφιαλωμένων νερών από το Ζαχαροπλαστείο «Μπεγνής», του μόνου ανοιχτού καταστήματος!
Αναρωτηθήκαμε, θα ξανάρθουν άραγε στην Σαλαμίνα;
ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
Ένδεκα σκάφη αναψυχής, 17μετρα Ιστιοφόρα, με περίπου δέκα επιβαίνοντες Ρώσους τουρίστες στο καθένα, κατέφθασαν και ελλιμενίστηκαν στην περιοχή του ΝΟΒΣ στο λιμάνι της Σαλαμίνας, ανήμερα το Άγιον Πάσχα. Χαρούμενες φωνές, τραγούδια, ευθυμία, χαρά, συνόδευαν τους κάθε ηλικίας επισκέπτες της Σαλαμίνας. Όσοι από τα μέλη του ΝΟΒΣ βρίσκονταν στο λιμάνι τους καλωσόρισαν, ως όφειλαν. Βρήκαν λοιπόν κενές θέσεις στο λιμάνι οι επισκέπτες μας και έδεσαν. Μάταια έψαχναν για κάποιον υπεύθυνο. Έψαχναν πληροφορίες, που να δέσουν, για ανεφοδιασμό σε τρόφιμα, πετρέλαιο, εστιατόρια, φούρνους, καπνοπωλεία, να πληρώσουν τέλη ελλιμενισμού, μάταια. Δεν υπήρχε κανείς αρμόδιος, κανείς υπεύθυνος. Μία κατάσταση «μπέστε σκύλοι αλέστε».
Οι αρμόδιοι του Δημ. Λιμ. Ταμείου, που πέρσι σε ανάλογη επίσκεψη Ρώσων τουριστών, υπερηφανεύονταν για την φιλοξενία που παρείχαν, βρίσκονταν εν υπνώσει με το στομάχι βαρύ από τον μεσημεριανό οβελία, στο δάφνινο στρώμα από τα λάφυρα της «επανάκτησης της διοίκησης και εκμετάλλευσης του λιμανιού».
Στον συνωστισμό όπως ήταν φυσικό, από μερικούς άναυτους κακοήθεις τουρίστες, προκλήθηκαν μικροζημιές, έγιναν μικροπαραβάσεις του τύπου «λύνω το σχοινί αγκυροβολίας του διπλανού σκάφους, για να δέσω το δικό μου, βγάζω την πρίζα ηλεκτροδότησης του διπλανού σκάφους για ηλεκτροδοτήσω το δικό μου» κτλ., για τις οποίες ενημερώθηκε ο αρμόδιος του Λιμεναρχείου, με την παράκληση για μία παρουσία κάποιου υπεύθυνου, έστω για μία καταγραφή των σκαφών των επισκεπτών. Η άρνηση έστω και παρουσίας Λιμενικού οργάνου μας εξέπληξε δυσάρεστα.
Και σε όλα αυτά, αισθανθήκαμε τουλάχιστον άβολα, όταν είδαμε τους επισκέπτες μας, να κουβαλούν στην πλάτη για ενάμισι χιλιόμετρο, τις εξάδες εμφιαλωμένων νερών από το Ζαχαροπλαστείο «Μπεγνής», του μόνου ανοιχτού καταστήματος!
Αναρωτηθήκαμε, θα ξανάρθουν άραγε στην Σαλαμίνα;
Ένδεκα σκάφη αναψυχής, 17μετρα Ιστιοφόρα, με περίπου δέκα επιβαίνοντες Ρώσους τουρίστες στο καθένα, κατέφθασαν και ελλιμενίστηκαν στην περιοχή του ΝΟΒΣ στο λιμάνι της Σαλαμίνας, ανήμερα το Άγιον Πάσχα. Χαρούμενες φωνές, τραγούδια, ευθυμία, χαρά, συνόδευαν τους κάθε ηλικίας επισκέπτες της Σαλαμίνας. Όσοι από τα μέλη του ΝΟΒΣ βρίσκονταν στο λιμάνι τους καλωσόρισαν, ως όφειλαν. Βρήκαν λοιπόν κενές θέσεις στο λιμάνι οι επισκέπτες μας και έδεσαν. Μάταια έψαχναν για κάποιον υπεύθυνο. Έψαχναν πληροφορίες, που να δέσουν, για ανεφοδιασμό σε τρόφιμα, πετρέλαιο, εστιατόρια, φούρνους, καπνοπωλεία, να πληρώσουν τέλη ελλιμενισμού, μάταια. Δεν υπήρχε κανείς αρμόδιος, κανείς υπεύθυνος. Μία κατάσταση «μπέστε σκύλοι αλέστε».
Οι αρμόδιοι του Δημ. Λιμ. Ταμείου, που πέρσι σε ανάλογη επίσκεψη Ρώσων τουριστών, υπερηφανεύονταν για την φιλοξενία που παρείχαν, βρίσκονταν εν υπνώσει με το στομάχι βαρύ από τον μεσημεριανό οβελία, στο δάφνινο στρώμα από τα λάφυρα της «επανάκτησης της διοίκησης και εκμετάλλευσης του λιμανιού».
Στον συνωστισμό όπως ήταν φυσικό, από μερικούς άναυτους κακοήθεις τουρίστες, προκλήθηκαν μικροζημιές, έγιναν μικροπαραβάσεις του τύπου «λύνω το σχοινί αγκυροβολίας του διπλανού σκάφους, για να δέσω το δικό μου, βγάζω την πρίζα ηλεκτροδότησης του διπλανού σκάφους για ηλεκτροδοτήσω το δικό μου» κτλ., για τις οποίες ενημερώθηκε ο αρμόδιος του Λιμεναρχείου, με την παράκληση για μία παρουσία κάποιου υπεύθυνου, έστω για μία καταγραφή των σκαφών των επισκεπτών. Η άρνηση έστω και παρουσίας Λιμενικού οργάνου μας εξέπληξε δυσάρεστα.
Και σε όλα αυτά, αισθανθήκαμε τουλάχιστον άβολα, όταν είδαμε τους επισκέπτες μας, να κουβαλούν στην πλάτη για ενάμισι χιλιόμετρο, τις εξάδες εμφιαλωμένων νερών από το Ζαχαροπλαστείο «Μπεγνής», του μόνου ανοιχτού καταστήματος!
Αναρωτηθήκαμε, θα ξανάρθουν άραγε στην Σαλαμίνα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου