Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Κάτι περισσότερο από μια ομάδα!


Της Εύης Φιαμέγκου
Από την εφημερίδα των Συντακτών
Το να μιλάς για ποδόσφαιρο και αρχές, ιδανικά, αξίες, σεβασμό στον αντίπαλο, για συλλογική σκέψη και  κοινωνική ευθύνη είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Το να έχεις συνομιλητή ένα φανατικό οπαδό, της κορυφαίας για πολλούς ομάδας στον κόσμο και πρόεδρο στην παγκόσμια συνομοσπονδία συνδέσμων οπαδών της Μπαρτσελόνα, το ξάφνιασμα είναι ακόμα πιο ευχάριστο.

Τα συνθήματα έχουν τη δική τους ιστορία
"Mes que un club"- μια φράση που αντέχει στο χρόνο για πολλούς λόγους. Ήταν 17 Ιανουαρίου του 1968 όταν ο νεοκελεγείς πρόεδρος της Μπαρτσελόνα, Νarcis de Carreras στη τελετή ανάληψης των καθηκόντων του είπε μπροστά στους ανθρώπους του Φράνκο: "Η Μπαρτσελόνα είναι κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος ( "Mes que un club")Είναι κάτι περισσότερο από ένα μέρος όπου τις Κυριακές συγκεντρωνόμαστε να δούμε την ομάδα μας να παίζει. Είναι πολλά περισσότερα απ' όλα αυτά. Είναι ένα πνεύμα ριζωμένο μέσα μας και τα χρώματά της τα αγαπάμε πάνω απ' όλα".

Ηταν μία εποχή, όπου οι Καταλανοί βρίσκονταν υπό την πίεση του καθεστώτος του Φράνκο. Με αυτά τα λόγια ο Καταλανός δικηγόρος ήθελε να εννοήσει πως στο «Καμπ Νόου» μπορούσες να μιλήσεις χωρίς φόβο τα καταλανικά, να μιλήσεις για πολιτική, να βρίσεις το καθεστώς, να νοιώσεις ελεύθερος στο γήπεδο αφού δεν ένιωθες έτσι στην κανονική ζωή. Το "Mes que un club" ταυτίστηκε όχι μόνο με την ομάδα, αλλά με την πόλη, με την Καταλονία, με την ελεύθερη σκέψη και  ψυχή του κάθε Ισπανού.
Από αυτό το σύνθημα - έβλημα (το βλέπεις όπου κοιτάξεις στη Βαρκελώνη) ξεκινήσαμε και τη συζήτησή μας με τον Antoni Guil, τον πρόεδρο των οπαδικών συνδέσμων της Μπαρτσελόνα και συνεχίσαμε με τις προεκτάσεις του... 
Τι συμβολίζει για εσάς το Mes que un club;
«Ταυτιζόμαστε με αυτή τη φράση γιατί αντικατοπτρίζει τέλεια ποιοι είμαστε και είναι μέρος του dna της Μπαρτσελόνα. Ταιριάζει με τις αρχές του συλλόγου, τη δέσμευση στην αθλητική ποιότητα και στην κοινωνική ευθύνη.»
Τι είναι αυτό που κάνει το περισσότερο...;
«Νομίζω οτι η διαφορετική αξία στο σύνθημα του συλλόγου είναι ακριβώς η κοινωνική ευθύνη. Η Μπαρτσελόνα είναι  περισσότερο απο ένα ποδοσφαιρικός σύλλογος, είναι ένας οργανισμός δέσμευσης και αλληλεγγύης. Οι σύνδεσμοι οπαδών,  σαν καταλύτες συντροφικής δραστηριότητας σε πολλές περιοχές σε όλο τον κόσμο, είναι ένα καλό παράδειγμα αυτού του πνεύματος.»
Ένας οπαδός γεννιέται ή γίνεται;
«Εξαρτάται απο πολλούς παράγοντες. Συχνά το πάθος να υποστηρίζεις τη Μπάρτσα  είναι κάτι που ζεις πολύ έντονα απο μικρή ηλικία, γεννιέσαι και μεγαλώνεις σε μια οικογένεια που υποστηρίζει την ομάδα. Την ίδια στιγμή το να μπορείς να παρακολουθείς απο την πρώτη γραμμή τις ιστορικές  νίκες μια ομάδας οδηγεί  πολλούς που θαυμάζουν το πως παίζει η ομάδα αυτή να γίνουν οπαδοί της.»
Που διαφέρει ένας οπαδός της Μπαρτσελόνα απο τους υπόλοιπους;
«Οι αξίες της Μπαρτσελόνα είναι μοναδικές: σεβασμός, προσπάθεια, φιλοδοξία, ομαδικότητα, ταπεινότητα... είναι αξίες που συνδυάζουν τα ιδανικά εξίσου με τη σημασία της  συλλογικής σκέψης και αυτά αντανακλούν σε όλους τους οπαδούς.»
Ποιά μέρα θυμάστε περισσότερο να κλάψατε απο χαρά ή λύπη;
«Είναι πολλές οι στιγμές. Το πρωτάθλημα 1973-74, μετά απο πολλά χρόνια προσπάθειας, η άφιξη του Γιόχαν Κρόιφ στη Μπαρτσελόνα,, ο τελικός του Κυπέλλου Κυπελλούχων στη Βασιλεία το 1969 (η Μπαρτσελόνα έχασε 3-2 απο τη Σλόβαν Μπρατισλάβα), το ταξίδι και τη μαζικό ξέσπασμα χαράς μετά τα παιχνίδια στους τελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ στο Παρίσι, τη Ρώμη, το Βερολίνο κ.λ.π. Φυσικά γυρίζω στο παρελθόν με μεγάλη συγκίνηση στον τελικό του 1992 στο Γουέμπλει όπου η Μπαρτσελόνα κέρδισε το πρώτο ευρωπαικό κύπελλο, το Τσαμπιονς Λιγκ (νίκησε με 1-0 τη Σαμπντόρια). Στις 20 Μαίου  συμπληρώνονται 25 χρόνια απο εκείνο τον τελικό και ακόμα δημιουργεί την ίδια συγκίνηση. »
Ποιά είναι η  ευχή, η  προσδοκία για το μέλλον;
«Να παραμείνουμε αυτοί που είμαστε, να διατηρήσουμε το στυλ του παιχνιδιού μας, αυτός είναι ο δρόμος που εγγυάται θέαμα,αθλητικές  επιτυχίες και να συνεχίσουμε να κερδίζουμε οπαδούς σε ολόκληρο τον κόσμο.»
Το να είσαι οπαδός της Μπαρτσελόνα μοιάζει σαν τρόπος ζωής...
«Χωρίς αμφιβολία. Το να ανήκεις στη Μπαρτσελόνα  και ειδικά  να είσαι  μέλος του συλλόγου οπαδών είναι τρόπος ζωής. Εμείς οι φίλαθλοι είμαστε η ψυχή της ομάδας, την υποστηρίζουμε και τη βοηθάμε να γράφει ιστορία.»
Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά;
«Για εμένα ήταν κληρονομικό. Η μητέρα μου μου ενστάλαξε την αγάπη για τη Βαρκελώνη και τη Μπαρτσελόνα  απο πολύ μικρή ηλικία στην Αλμερία, πολύ μακρυά απο τη Βαρκελώνη. Αγαπώ την Καταλονία, αγαπώ τη Βαρκελώνη και αγαπώ τη Μπαρτσελόνα,  είναι  μέρος της ζωής μου. Δε θα μπορούσα να το καταλάβω διαφορετικά.»
Απογοητεύσεις σ' αυτή τη «σχέση» υπήρξαν;
«Πάντα υπάρχουν στιγμές απογοητεύσεις, σε όλους τους τομείς της ζωής, προσωπικά  έχω ζήσει απογοητεύσεις , αλλά δεν αλλάζει τίποτα, το πάθος μου παραμένει το ίδιο και δυναμώνει περισσότερο μετά ο μια άσχημη στιγμή. Εχω πλήρη εμπιστοσύνη στο σταθερό σχέδιο και στη μεγάλη ιστορία πίσω απο αυτό, αυτο με αποζημιώνει τις δύσκολες στιγμές.»
Ποιό άλλο σύνθημα της ομάδας ξεχωρίζετε;
«Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα συνθήματα όπως για παράδειγμα αυτο που λέει – το λέει στα καταλανικά- «Tots units fem força” ( Όλοι ενωμένοι είμαστε δυνατοί), που επίσης αντικατοπτρίζει τη σημασία της ομαδικότητας και των κοντινών τάξεων. Σε κάθε περίπτωση η θα επέλεγα σλόγκαν βασισμένα στις αρχές του συλλόγου. »
Για τους οπαδούς άλλων ισπανικών ομάδων αλλά και άλλων ευρωπαικών τι έχετε να πείτε;
«Όλοι οι οπαδοί αξίζουν το σεβασμό γιατί όλοι υπερασπίζονται τα χρώματα τους. Έχουν πάθος και στηρίζουν την ομάδα τους σε δύσκολες στιγμές όπως οι οπαδοί της  Μπέτις και της Σεβίλλης, σε εθνικό επίπεδο, ή όπως της Μπάγερν Μονάχου και της Μπορούσια Ντόρτμουντ, δε διεθνές επίπεδο, όλοι αξίζουν εξίσου αρκεί να δείχνουν   συντροφικότητα και αλληλεγγύη με εμάς.»
Σε λίγες ημέρες στον τελικό του  Τσάμπιονς Λιγκ, η Μπαρτσελόνα είναι απούσα και η μεγάλη αντίπαλος, η Ρεάλ Μαδρίτης, παρούσα. Τα συναισθήματα είναι περίεργα;
«Οι καλύτερες ομάδες κάθε σεζόν φθάνουν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και επίσης αυτές με την περισσότερη τύχη στην κλήρωση και τους αγώνες. Ο, τι κι αν γίνει η ομάδα που θα κερδίσει στον τελικό  θα αξίζει τον τίτλο»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου