Τρίτη 3 Μαΐου 2016

Τύπος και «τύποι»



Η σημερινή ημέρα, 3 Μαΐου, έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται κάθε χρόνο ως Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου. Με αφορμή αυτήν την επέτειο, μήπως ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίζουμε μέσα μας τι σημαίνει Τύπος; Τι σημαίνει δημοσιογραφώ; Τι σημαίνει εκδίδω ένα έντυπο; Δεν έχει σημασία αν η δημοσιογραφία ασκείται σε τοπικό ή υπερτοπικό επίπεδο, αρκεί πραγματικά να «ασκείται».
Τα τελευταία χρόνια ο όρος σίγουρα έχει ξεφτίσει, με την εμφάνιση του διαδικτύου, το οποίο δυστυχώς, αντί να προσθέσει, μάλλον έχει αφαιρέσει απ΄ αυτό που λέμε είδηση, πολύ δε περισσότερο απ΄ αυτό που λέμε σχόλιο. Το με τη “fasttruck” διαδικασία  copypaste” νέο που σερβίρεται καθημερινά μέσα από τις οθόνες μας, σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη στοιχειωδών μηχανισμών προστασίας του πολίτη στα λεγόμενα ανώνυμα «μπλογκ» που ξεφυτρώνουν καθημερινά από τον κάθε απίθανο άεργο, δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά για την αξιοπιστία των ειδήσεων που πλασάρονται τάχα μου άμεσα.

Από την άλλη, ιδιαίτερα σε τοπικό επίπεδο παρατηρείται το φαινόμενο να εκδίδουν έντυπα άνθρωποι άσχετοι με τα κοινά, πολλές φορές δε άσχετοι και με την ίδια τη γλώσσα και τους κανόνες της, με μοναδικό στόχο το κέρδος είτε μέσα από άρθρα γραμμένα και καταχωρίσεις πληρωμένες από τις εκάστοτε δημοτικές αρχές – που με τον βλακώδη και αναχρονιστικό αυτό τρόπο επιχειρούν να αυτοπροβληθούν και παράλληλα να πλήξουν την ελευθεροτυπία και να φιμώσουν τα ανεξάρτητα έντυπα – είτε, ακόμη χειρότερα, με καταχωρίσεις πληρωμένες από ιδιώτες που αποσκοπούν στη στήριξη του «Τύπου» για να ευοδωθούν άνομες στην πλειοψηφία τους «συνεργασίες» με τους εκάστοτε δήμους.
Δε θέλει πολύ να καταλάβει κανείς πότε ένα έντυπο παίζει αυτό το ρόλο, δε θέλει πολύ να αντιληφθεί κανείς την πληρωμένη πένα. Πένες ρυπαρές, που μολύνουν και απαξιώνουν το λειτούργημα του δημοσιογράφου, όπως αυτές κάποιων «τυπάκων» που πρόσφατα, κι επειδή είχαν πια αποθρασυνθεί,  βγήκαν στη δημοσιότητα, προκαλώντας μόνο οργή και αηδία για τις ίδιες αλλά και όσους πολιτικούς τις σιγοντάριζαν για να κάνουν τη δουλειά τους.
Το βάρος τώρα πια, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα με τις εφημερίδες και τα ραδιο-τηλεοπτικο- διαδικτυακά μέσα, πέφτει στις πλάτες του αναγνώστη- ακροατή – τηλεθεατή – χρήστη του διαδικτύου. Εκείνος καλείται πια να ξεχωρίσει την ήρα απ΄το στάρι. Εκείνος, με την αποδοχή του, θα δώσει το προβάδισμα σε όσους – λίγους – εξακολουθούν, κόντρα στο ρεύμα ,να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Εκείνος θα καταδικάσει όσους ποδοπατούν κάθε δεοντολογία και επιδιώκουν να τον δουλέψουν για ν΄ αποκομίσουν κέρδος,  κοινώς για να «τ΄ αρπάξουν». Εκείνος πια θα κληθεί να διαχωρίσει ανάμεσα σε Τύπο και «τύπους».
Β. Ψ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου