Σάββατο 28 Απριλίου 2018

REWORKERS

Η πρώτη του Μάη είναι για μας μέρα απεργίας. Είναι μέρα μνήμης και θυμόμαστε τους αγώνες του κόσμου της εργασίας. Τιμούμε όσους και όσες με κόστος τη ζωή τους αγωνίστηκαν για δουλειά με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια. Αντλούμε έμπνευση και αγωνιζόμαστε για όλα όσα ο κόσμος της εργασίας, αιώνες τώρα προσπαθεί αν καταφέρει: Κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατία, αξιοπρέπεια, ελεύθερο χρόνο. Δεν τα παρατάμε. Δεν περιμένουμε σωτήρες.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στην απεργία της πρώτης Μαΐου να δώσουν δυναμικό παρών στα σωματεία τους. Καλούμε όλους τους νέους και τις νέες επισφαλώς εργαζόμενους και εργαζόμενες να ενισχύσουν το μπλοκ των reworkers στις 10:30 στην πλατεία Κλαυθμώνος
---
ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

…και τι θέλουμε!

Είμαστε οι νέοι και οι νέες που διεκδικούν καθημερινά μια εργασία,έναν μισθό και μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Είμαστε οι άνθρωποι που οδηγούν παπάκια, με βροχή, κρύο, χιόνια και καύσωνες, για να έρθει στην ώρα του το φαΐ που παραγγείλατε. Χωρίς ένσημα, με μισθούς εξευτελιστικούς.

Είμαστε οι άνθρωποι που σας εξυπηρετούμε με ευγένεια όταν καλείτε στην υπηρεσία μας για να βρούμε την πληροφορία που ζητάτε. Χωρίς διαλείμματα, χωρίς επαφή με τους συναδέλφους μας.

Είμαστε οι άνθρωποι που μας αποκαλούν «ελεύθερους επαγγελματίες» αλλά βρισκόμαστε εκ των πραγμάτων σε καθεστώς εξαρτημένης εργασίας. Δικηγόροι σε γραφεία μεγαλοδικηγόρων, λογιστές σε γραφεία μεγαλοεπιχειρήσεων, δάσκαλοι σε φροντιστήρια.

Είμαστε οι άνθρωποι που φροντίζουμε να πηγαίνουν όλα ρολόι στη βραδινή σας έξοδο. Να μη λείπει τίποτα από το τραπέζι σας, για να μη φύγετε παραπονεμένοι. Χωρίς αξιοπρεπή φαρμακευτική περίθαλψη, ασφάλεια, βουτηγμένοι στο καθεστώς της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας.

Είμαστε οι άνθρωποι που βοηθάμε τα παιδιά σας με τα ιδιαίτερα μαθήματα, είτε σε ξένες γλώσσες είτε στα μαθήματα του λυκείου, που κάνουμε αυτή τη δουλειά επειδή έχουμε πάψει να ελπίζουμε ότι θα διοριστούμε κάποια στιγμή σε ένα σχολείο που τα φροντιστηριακά μαθήματα θα είναι πλεονάζουσα ανάγκη.

Είμαστε οι νέοι-ες που δεν δουλεύουν, αλλά “μαθητεύουν!”. Εμείς, που παράγουμε έργο, αλλά δεν είμαστε εργαζόμενοι . Εμείς που τα πτυχία μας είναι υποβαθμισμένα.

Είμαστε οι αόρατοι-ωφελούμενοι στις θέσεις των απολυμένων ιδιωτικών υπαλλήλων στις επιχειρήσεις. Είμαστε οι εργαζόμενοι στα κοινωφελή (8μηνα) προγράμματα που καλύπτουν τις θέσεις των υπό διωγμό δημοσίων υπαλλήλων, ανεξαρτήτως πτυχίου ή προϋπηρεσίας.

Είμαστε παντού, σε κάθε νοσοκομείο, δήμο, εργοστάσιο, καφετέρια, σουβλατζίδικο, γραφείο ή εταιρία.

Είμαστε αυτοί που δεν συμβιβάζονται με την πραγματικότητα που τους επιβάλλουν. Είμαστε αυτοί και αυτές που ορθώνουν ανάστημα στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Που επιλέγουν τη συλλογικότητα ως μέσο διεκδίκησης, που θεωρούν τη συναδελφικότητα και την αλληλεγγύη τη μόνη δυνατή απάντηση απέναντι στο ατομικό “success story”. Απέναντι σε κάθε μορφή ανταγωνιστικότητας που μας γαλουχείται από το σχολείο μέχρι το πανεπιστήμιο εμείς προτάσσουμε:

Ίσα δικαιώματα στην εργασία ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, χρώματος, καταγωγής και σεξουαλικού προσανατολισμού.

Είμαστε οι νέοι και οι νέες που δεν αντέχουν να μην έχουν λόγο και να εκπροσωπούνται από τους «ειδικούς του συνδικαλισμού». Είμαστε οι εργαζόμενοι που αρνούνται να δεχτούν τις μισθολογικές διακρίσεις. Είμαστε οι άνεργοι που δεν βλέπουν την μετανάστευση ως μοναδική προοπτική. Είμαστε αυτοί που αποφάσισαν να ανακαλύψουν εκ νέου το «εμείς». Είμαστε εκείνοι και εκείνες που επιμένουν να παραμείνουν αφέντες των εαυτών τους και όχι «ενοικιαζόμενοι» των αφεντικών.

Για μας η εργασία δεν είναι επιβίωση και καταναγκασμός. Η εργασία είναι δικαίωμα που εξασφαλίζει μια αξιοπρεπή ζωή και προς αυτή τη κατεύθυνση οργανώνουμε τις δράσεις μας.

Είμαστε αυτοί που θεωρούν ζήτημα αναγκαιότητας την διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών στις «νέες» και κυρίαρχες μορφές της επισφαλούς εργασίας.

Δεν απαξιώνουμε τη συλλογική δράση, απαξιώνουμε όμως εκείνους που πιστεύουν πως ο συνδικαλισμός είναι πεδίο ανάδειξης παραγόντων που μιλάνε για την εργασία αλλά πράττουν για την εργοδοσία.

Πιστεύουμε πως η πραγματική και οριστική ήττα του κόσμου που προσπαθεί να κάνει καλύτερη την καθημερινή του ζωή θα έρθει αν επιλέξει την ιδιώτευση και την αποχή. Αν επιλέξει το «όλοι είναι ίδιοι» και «έτσι είναι η ζωή». Η συλλογική δράση δεν μπορεί να ταυτιστεί με πρόσωπα, ο αγώνας για έναν καλύτερο κόσμο δεν καθοδηγείται από μεσσίες και άνωθεν σωτήρες.

Εμείς δεν τα βάζουμε κάτω. Πιάνουμε το νήμα από τους αγώνες που έχουμε δώσει στο παρελθόν μέσω του «δικτύου επισφαλώς εργαζομένων και ανέργων». Είμαστε αυτοί που έχουν αντισταθεί μέσω της συλλογικότητας «v for voucher-αδες», αυτοί που έχουν συμμετάσχει στον αγώνα της πρωτοβουλίας mayday για την ουσιαστική επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων.

Έχουμε κάνει μικρές νίκες. Έχουμε απογοητευτεί. Έχουμε ζήσει συγκινήσεις. Και στο τέλος συνεχίσαμε πιο δυνατά. Δεν μας αρκεί το αυτονόητο. Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.

Παλεύουμε για την άμεση ανασυγκρότηση ενός μαχητικού και αποτελεσματικού εργατικού κινήματος που θα παρεμβαίνει ενεργά με σκοπό τη προάσπιση κάθε εργατικού δικαιώματος. Ενάντια στην εργοδοτική εξουσία, προτάσσουμε συλλογικότητα. Προτάσσουμε την οργανωμένη αλληλεγγύη.

Για μας η ελαστικοποίηση της εργασίας ποτέ δεν κατάφερε (ούτε στόχευε) να αντιμετωπίσει την μείωση της ανεργίας. Αντιθέτως, η ευελιξία των εργασιακών σχέσεων και των όρων απασχόλησης οδήγησε στην εμβάθυνση της εκμετάλλευσης εις όφελος των εργοδοτών και στην αύξηση της ανασφάλειας εις βάρος των εργαζομένων.

Εναντιωνόμαστε, σε κάθε μορφή επισφάλειας στην εργασία που απαιτεί από τον εργαζόμενο την πλήρη παραχώρηση των δικαιωμάτων του.

Αγωνιζόμαστε για να συγκροτήσουμε νέα πεδία μάχης απέναντι σε πρακτικές που διαμορφώνουν εργαζόμενους διαφορετικών ταχυτήτων. Οι μισθολογικές διακρίσεις βάσει κατάρτισης και εμπειρίας, βάσει φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού και προπάντων ηλικίας, λειτουργουν διασπαστικά δημιουργώντας διαφορετικές εργασιακές πραγματικότητες. Υπό ένα καθεστώς εργασιακής αυθαιρεσίας, φαινόμενα λεκτικής και σωματικής βίας όπως σεξουαλικές παρενοχλήσεις και ρατσιστικές επιθέσεις θα τείνουν να γίνουν κανονικότητα

Αντιστεκόμαστε απέναντι σε κάθε φαινόμενο καταπάτησης της προσωπικότητας του εργαζομένου και των δικαιωμάτων του

Αγωνιζόμαστε, παλεύουμε και διεκδικούμε:

 

Σταθερή και πλήρη εργασία για όλους.
Αυξήσεις στους μισθούς.
Μείωση του χρόνου εργασίας.
Επαναφορά Συλλογικών Διαπραγματεύσεων.
Διεύρυνση συνδικαλιστικών ελευθεριών
Κατάργηση μισθολογικών διακρίσεων.
Κατάργηση ευέλικτων μορφών εργασίας.
Κατάργηση των κέντρων επαγγελματικής κατάρτισης
Μείωση ασφαλιστικών εισφορών.
Ίσα δικαιώματα για τη διεμφυλικότητα.
Αναβάθμιση ελεγκτικών μηχανισμών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου