Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

Μεγάλη δικαίωση για τον Θ. Μακρή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο



Μεγάλη δικαίωση, δέκα ολόκληρα χρόνια μετά, για τον πρ. δήμαρχο Σαλαμίνας Θανάση Μακρή από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όπου είχε προσφύγει μετά τη γνωστή υπόθεση της συκοφαντικής δυσφήμισης, για την οποία είχε εναχθεί από τον επίσης πρ. δήμαρχο Ε. Αγαπίου και καταδικαστεί από τα ελληνικά δικαστήρια.  
Για όσους δεν γνωρίζουν ή δεν θυμούνται, να υπενθυμίσουμε το ιστορικό της υπόθεσης.
Στις 25 Ιανουαρίου 2007 ο κ. Μακρής , Δημοτικός Σύμβουλος τότε και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «ΕΝΟΤΗΤΑ» μοίρασε στα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου ένα κείμενο, το οποίο δημοσιεύτηκε στη συνέχεια στον τοπικό Τύπο, όπου ουσιαστικά καταγγέλλει τη δημοπράτηση του δευτερεύοντος δικτύου αποχέτευσης που θα ακολουθούσε στις 13 Φεβρουαρίου 2007 με το σύστημα μελέτη - κατασκευή, την αλλαγή της αρχικής μελέτης και την συνακόλουθη εκτίναξη, όπως αναφέρει, του προϋπολογισμού του έργου από 16 σε 24 εκατομμ. €.

Στις 2 Δεκεμβρίου 2008 το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιώς, μετά από προσφυγή του δημάρχου Σαλαμίνας Ε. Αγαπίου, έκρινε ως ένοχο συκοφαντικής δυσφήμισης διά του Τύπου και διά παντός άλλου μέσου  τον κ. Μακρή και τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή. Το δικαστήριο αυτό δέχτηκε ότι όσα κατήγγειλε στην επιστολή του μπορούσαν να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη του ενάγοντος.
Στη συνέχεια η υπόθεση πήγε στο Εφετείο Πειραιώς, που στις 8 Δεκεμβρίου του 2009 μείωσε μεν την επιβληθείσα ποινή σε έξι μήνες, πλην όμως διατήρησε τα συμπεράσματα του Πλημμελειοδικείου. Ο κ. Μακρής κατέθεσε νέα αίτηση αναιρέσεως, την οποία ωστόσο στις 14.07.2009 απέρριψε ο Άρειος Πάγος.
Η υπόθεση θα είχε σταματήσει εκεί, αν ο πρ. δήμαρχος και ο δικηγόρος του, γνωστός νομικός Κων/νος Δεμερτζής, δεν αποφάσιζαν να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο τελικά , δέκα χρόνια μετά, στις 9 Μαρτίου 2017, δικαίωσε τον πρ. δήμαρχο και καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του άρθρου 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Να αναφέρουμε εδώ την σύνθεση του Δικαστηρίου, που αποτελείτο από τους:  Κα Kristina Pardalos (ως πρόεδρο) και τους LinoAlexandre Siciliano (Λίνο - Αλέξανδρο Σισιλιάνο), Ledi Bianku, Ales Pejchal, Armen Harutyunyan, Pauliine Koskelo, Tim Eicke (δικαστές) και από τον Abel Campos (ως Γραμματέα του Τμήματος).
Το σκεπτικό της απόφασης
Τα ελληνικά δικαστήρια βάσισαν την απόφασή τους σε συγκεκριμένες εκφράσεις της επιστολής Μακρή και συγκεκριμένα: «…
- Η ΕΝΟΤΗΤΑ καταγγέλλει τη «μεθόδευση» για τη Δημοπράτηση του έργου Αποχέτευσης δευτερεύοντος δικτύου Δήμου Σαλαμίνας…
- Ο Δήμος Σαλαμίνας έτυχε χρηματοδότησης ύψους 16,5 εκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Συνοχής, αφού διέθετε τη σχετική μελέτη. Τα συνοδεύοντα τη χρηματοδότηση έγγραφα για άγνωστους λόγους δεν δόθηκαν όλα στη δημοσιότητα»
- Για να καταστεί δυνατή η επιλογή του ΑΝΑΔΟΧΟΥ, προτιμήθηκε το «αμαρτωλό» σύστημα μελέτη – κατασκευή…
- …στα τεύχη της δημοπράτησης που αφορούν … το βαρυτικό σύστημα, οι τιμές έχουν υπερκοστολογηθεί κατά 150%!»
- …εάν ισχυριστεί κανείς ότι η βιασύνη, η πρεμούρα και οι μεθοδεύσεις οφείλονται στο ενδιαφέρον για να μην χαθούν τα Ευρωπαϊκά χρήματα, τότε κινδυνεύουμε η Εμπορική και η γενικότερη ζωή της πόλης να πνιγεί μέσα στα χαντάκια της Αποχέτευσης, απλώς και μόνο για να εισπράξει ο εκλεκτός Ανάδοχος τα λεφτά μέσα σε 20 μήνες!!!
- ... Επειδή το παρασκήνιο των Δημοτικών Εκλογών είναι ακόμη πρόσφατο, …μήπως στην συμφωνία «πακέτο» μεταξύ των δύο … για να στηρίξει ο πρώτος  (με δελτίο Τύπου) τον δεύτερο, περιλαμβάνεται και η αδιαφανής μετά τα παραπάνω διαδικασία διακήρυξης και δημοπρασίας της Αποχέτευσης…»
Το σκεπτικό της καταδίκης του Εφετείου αναφέρει πως περιελήφθησαν στην επιστολή ψευδή γεγονότα και απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί, ενώ και ο Άρειος Πάγος, που αποδέχτηκε αυτό το σκεπτικό, συμπληρώνει ότι «είναι δυνατόν να εκφραστούν σχετικά με δημόσια πρόσωπα αξιολογικές κρίσεις αυστηρές και δυσμενείς, αλλά όχι συκοφαντικοί ισχυρισμοί, όπως της απιστίας, εν προκειμένω, οι οποίες υποκινούνται από κίνητρα πολιτικού ανταγωνισμού».
Αντίθετα με όλα αυτά, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θεωρεί πως οι αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων ήταν παράνομες, αφού παραβίαζαν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης του κ. Μακρή. Αναφέρεται συγκεκριμένα στην απόφαση και αξίζει να το υπογραμμίσουμε, όχι μόνον για τη συγκεκριμένη περίπτωση:
«… η  ελευθερία της έκφρασης ισχύει όχι μόνο για «πληροφορίες» και «ιδέες» που γίνονται δεκτές ευμενώς ή με αδιαφορία, αλλά επίσης για εκείνες οι οποίες προσβάλλουν, σοκάρουν ή ανησυχούν: έτσι απαιτεί ο πλουραλισμός, η ανεκτικότητα και το πνεύμα της ανοιχτής κοινωνίας, χωρίς τα οποία δεν υπάρχει «δημοκρατική κοινωνία»…»
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θεωρεί ότι οι επίμαχες φράσεις της επιστολής περιλαμβάνουν ως επί το πλείστον μια κριτική των επιλογών της νέας δημαρχιακής αρχής και της μεθόδου δημοπράτησης της κατασκευής δικτύου ακαθάρτων και πως το περιεχόμενο της «καταγγελίας» εξέφραζε τις ανησυχίες του κ. Μακρή και της πολιτικής του παράταξης για τις επιπτώσεις που θα είχε το σύστημα δημοπράτησης στα οικονομικά του Δήμου. Εν κατακλείδι αναφέρεται πως κατά την ερμηνεία του Δικαστηρίου, «οι επίμαχες δηλώσεις έγιναν στο πλαίσιο μια πολιτικής διαμάχης σε τοπικό επίπεδο και όπου οι εκλεγμένοι άρχοντες πρέπει να απολαμβάνουν μια μεγάλη ελευθερία κριτικής των τοπικών Αρχών».
Να πούμε εδώ πως με τη συγκεκριμένη απόφαση που τον  δικαιώνει πανηγυρικά , ο κ. Μακρής, μετά από δώδεκα συναπτά  έτη στο τιμόνι του Δήμου Σαλαμίνας, δεν έχει πλέον καμία καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου. Ο ίδιος, όπως μας δήλωσε, αισθάνεται δικαιωμένος.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου