Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

ΠΡΟΚΕΣ



Γράφει: η Βίκυ Ψυλλάκη.
* Καλή χρονιά σε όλους με υγεία και αγάπη. Αν και μας ούτε τις άγιες μέρες δε λένε να μας αφήσουν να αγιάσουμε. Ή όπως λέει μια ψυχή «δεν είμαι παράξενος, βλέπω τα παράξενα»
* Και πώς ν΄ αγιάσεις όταν πέφτεις πάνω στα …παράξενα;  Τη μια πας το παιδί σου να δει το χωριό του Άη Βασίλη κι ανακαλύπτεις πως κλείνει απ΄ τις 8 και πως ουδεμία σχέση με χωριό έχει. Την άλλη καίνε παντός είδους σκουπίδια μπροστά στα μάτια σου. Από κει ψηφίζουν 90 κιλά μελομακάρονα! Άντε συ ν΄ αγιάσεις, όχι άντε ν΄ αγιάσεις!
* Μια και ο λόγος για σκουπίδια. Αλήθεια,  γι΄ αυτόν τον περιβόητο σταθμό μεταφόρτωσης που είχε δημιουργήσει ο Γ. Τσαβαρής  και η σημερινή δημοτική αρχή πολλές φορές τον είχε κατηγορήσει πως δεν είχε άδεια και πως πρόκειται για αυθαίρετες κατασκευές, τι έχετε κάνει κυρία δήμαρχε; Έχετε προχωρήσει τις διαδικασίες να τον νομιμοποιήσετε; Και γιατί, αν στο σημείο αυτό έχετε πιάσει «αδιάβαστο» (κατά την δική σας έκφραση) τον τ. δήμαρχο, δεν τον έχετε στείλει στα δικαστήρια, όπως τόσο εύκολα κάνετε για άλλα ήσσονα θέματα, παρά εξακολουθείτε να λειτουργείτε έτσι τον σταθμό, κάνοντας αυτό ακριβώς για το οποίο κατηγορούσατε εκείνον, να παρανομείτε;  Αντιλαμβάνεστε τώρα, κ. μέλλοντα αντιδήμαρχε, τι θα αναλάβετε και αυτήν τη φορά; Μόνο που δεν είναι κάθε μέρα τ΄ Άη – Γιαννιού, να υπεκφεύγουμε των ευθυνών μας! Γι΄ αυτό σκέψου, σκέψου κάποτε πριν αγοράσεις! Οι θέσεις είναι προσωρινές και τα μεγαλεία τελειώνουν, κι αυτό που μένει είναι οι αγωγές και τα δικαστήρια που μπορεί να επισείουν οι πράξεις ή οι παραλείψεις σας – εφόσον σας πιάσουν πράγματι … αδιάβαστους.

*Αλήθεια, από πότε συνδικαλιστικά όργανα, όπως το Εργατικό Κέντρο Σαλαμίνας έχει την οικονομική δυνατότητα αυτές τις εποχές να καταχωρεί ευχές και δηλώσεις στις εφημερίδες των… κουμπάρων;
* Όσοι κατοικείτε στο Αμπελάκι και στο Μούλκι μη και γελαστείτε από τις ανακοινώσεις του γραφείου δημάρχου πως τάχατες Τρίτη και Πέμπτη θα βλέπετε τη δήμαρχο στην περιοχή σας και βγείτε απ΄ το σπίτι μέσα στον ψόφο του χειμώνα. Γιατί εμείς που τηλεφωνήσαμε και στους μεν και στους δε τις ημέρες που αναφέρουν, δήμαρχο δεν είχαν δει ούτε οι ίδιοι! Κατόπιν ραντεβού, λέει, και μάλιστα στον πρ. δήμο Αμπελακίων μόνο την Πέμπτη 10 – 12. Γιατί όχι κι άλλες ώρες, βρε παιδιά ; Στη λαϊκή πάτε; 
* Αν σήμερα το παίζω αρθρογράφος σε μια τοπική εφημερίδα και αύριο το πρωί βρεθώ σε μια θέση που μου επιτρέπει να δίνω χρήματα για καταχωρίσεις στον Τύπο και επιλέγω την εφημερίδα που γράφω, αυτό πώς λέγεται; Τα επιτρέπει αυτά άραγε η πάρεδρος; Αλήθεια οι καταχωρίσεις σε πλαίσια πληρώνονται ή όχι;
*Προσοχή τι τρώμε. «Σε μαγειρείο είχε μετατραπεί ζαχαροπλαστείο», διαβάζουμε σε τοπική εφημερίδα,  χωρίς καμία υποδομή και χωρίς τις σχετικές εγκαταστάσεις. Γι΄ αυτό, προσοχή από πού αγοράζουμε. Καθείς εφ΄ ω ετάχθη!
* Αν εγώ πάρω χρήματα από ένα ταμείο που δεν είναι δικό μου και σημειώσω πως τα πήρα, ας πούμε, ως «ταμειακή διευκόλυνση» και δεν τα ξαναβάλω στη θέση τους, πώς ονομάζεται η πράξη μου; Κι αν αύριο μεθαύριο φύγω από τη θέση μου κι ο επόμενος δεχτεί έναν απολογισμό που λέει πως ο προηγούμενος πήρε αυτό το ποσό ως «ταμειακή διευκόλυνση», χωρίς άλλες λεπτομέρειες ή διευκρινίσεις για την τύχη του ποσού, τι λέμε στην κοινή καθομιλουμένη πως κάνει; Τι είπατε; Κουκούλωμα; 
* Θα αναβιώσουμε κάποτε κάποια έθιμα της Σαλαμίνας; Καλοί οι μωμόγεροι και τα μουσικά δρώμενα από τις διάφορες περιοχές της Ελλάδας, αλλά ο επισκέπτης – λέμε τώρα – του νησιού θα αναρωτιέται αν υπάρχουν κουλουριώτικα έθιμα!
* Οι ανακοινώσεις για την εκμίσθωση κυλικείων σε πόσες τοπικές εφημερίδες λέει ο νόμος να καταχωρούνται;
* Αλήθεια τα δεντράκια –κακορίζικα στην πλειοψηφία τους -  που προμηθευτήκατε για τα Χριστούγεννα, για να στολίσετε την πόλη, κ. Λένη, τα αγοράσατε από τη Σαλαμίνα;  Γιατί οι επαγγελματίες της πόλης μας καταγγέλλουν πώς απευθυνθήκατε εκτός νησιού. Και πόσο μας κόστισε το … μάρμαρο αυτή τη φορά;
* Ξεκίνησαν οι προσκλήσεις για ένορκες καταθέσεις. Άρχισαν τα όργανα.
* Αλήθεια, συμβαίνει και σ΄ άλλα μέρη αυτό;  Οι υπεύθυνοι κοινωνικών δομών που αφορούν όλο το νησί να αρθρογραφούν περί ανέμων και υδάτων σε συγκεκριμένα έντυπα, τα οποία και φροντίζουν να προβάλλουν ανελλιπώς στις εκδηλώσεις τους; Και να έχουν το θράσος κι από πάνω να ζητούν την υλική βοήθεια των υπολοίπων εκδοτών;
* Μαζί κάνατε πουλάκια μου ρεβεγιόν; Εσύ, πράσινε σύντροφε, που μου΄ λεγες πως αν κάτσεις ανάμεσα σ΄ αυτόν και κάποιον άλλο στο τραπέζι, ενδέχεται να χάσεις και το χέρι σου; Και τώρα μαγειρεύεις με τον έναν και τάζεις στον άλλο; 
* Η αγορά της Σαλαμίνας είναι μόνο η Λ. Φανερωμένης; Διότι όλες οι εκδηλώσεις κι όλος ο στολισμός αφορούσαν αυτό το κομμάτι του νησιού. Στη Λ. Σαλαμίνας, στα Παλούκια, ακόμη ακόμη και στα στενά της Φανερωμένης δεν υπάρχουν καταστήματα; Δεν υπάρχουν επαγγελματίες; Γιατί αυτή η διάκριση; Ιδιαίτερα τις σημερινές εποχές που στο πάλαι ποτέ κέντρο δύο στα τρία μαγαζιά είναι ξενοίκιαστα;   
* Πείτε μου και κάτι άλλο, βρε αστέρια μου. Με τι σκεπτικό τοποθετήθηκαν τα δέντρα εκεί που τοποθετήθηκαν; Γιατί αλλού έκλειναν το δρόμο, αλλού μπήκαν μπροστά από σειρά ξενοίκιαστων καταστημάτων!
* Ακόμη μια πληγή για την αγορά του νησιού αποτελεί και η μόδα των τελευταίων ετών που λέγεται παζάρι ή, στα ευρωπαϊκά, μπαζάαρ και αντικατέστησε την πάλαι ποτέ λαχειοφόρο αγορά των χορών που, λόγω κρίσης, δεν γίνονται πια. Κάθε σύλλογος και κάθε σχολειό διοργανώνει κι ένα τέτοιο μπαζάαρ, όπου συνήθως εκτίθενται είδη που υπάρχουν και στα καταστήματα (είδη, τα οποία πολλές φορές ζητούν από τους επαγγελματίες να τους παρασχεθούν δωρεάν, για να τα πουλούν εκείνοι στη συνέχεια), πολλοί γονιοί ή μέλη των συλλόγων αγοράζουν από τα εν λόγω μπαζάαρ χωρίς απόδειξη αυτά που υπό άλλες συνθήκες θα αγόραζαν από καταστήματα. Κάποτε αυτό γινόταν χωρίς να ενοχλεί. Διότι κάποτε το χρήμα έρρεε. Σήμερα όμως, που το ένα κατάστημα κλείνει μετά το άλλο, μήπως να βρεθούν άλλοι τρόποι να ενισχύσουμε τους συλλόγους μας, χωρίς να κάνουμε ζημιά στην αγορά; Στο κάτω κάτω, ας μείνουν βρε αδερφέ οι σύλλογοι που μπορούν να συντηρηθούν από τα μέλη τους. Εδώ πρόκειται για την επιβίωση τόσων οικογενειών που περιμένουν τέτοιες μέρες να βγάλουν κάνα σπασμένο!
* Μιλώντας για χορούς. Είναι δυνατόν, αστέρια της πολιτικής σκηνής της Σαλαμίνας, που μιλάτε και για εξουσίες, να έχετε απαίτηση όλο το χρόνο να σας προβάλουν δωρεάν και να μην είσαστε σε θέση ούτε μια πρόσκληση να δώσετε στον τοπικό Τύπο για να σας τιμήσει με την παρουσία του στον πρόσφατο χορό σας του three and the koukos; Τόση φτώχεια βρε παιδιά; Φέρατε και τον αντιπρόεδρο να δει τα χάλια μας!
* Όχι και σύντροφος ρε μάστορα, όχι και σύντροφος! Γι΄ αυτό πήγε η Ελλάδα κατά διαόλου. Γιατί κάτι τέτοιοι τύποι σαν και σένα που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο, ούτε φίλους, ούτε ιδεολογίες, με το που έβγαινε ένα κόμμα, ξαμολιόντουσαν στα γραφεία των υπουργείων δεξιά κι αριστερά και απαιτούσαν, στο όνομα τάχατες της ανύπαρκτης «συντροφικότητας» κομμάτι από την πίτα. Φάγανε, φάγανε, δεν έμεινε τίποτα για το λαό. Και τώρα ξανααμολιούνται – παλιά μου τέχνη κόσκινο – και ζητούν να φάτε και τα ψίχουλα. Μόνο που τώρα έχουν γνώση η φύλακες.
Άντε, κι επειδή δε μ΄ αρέσει να γκρινιάζω μετά τις γιορτές, και του χρόνου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου