Κατάσταση που έχει ξεφύγει από τα όρια

Στα είκοσι συναπτά έτη που κυκλοφορεί αυτή η εφημερίδα, έχει ζήσει πολλές δημοτικές αρχές, έχει έρθει σε αντιπαράθεση με πολλούς ανθρώπους που κατά καιρούς ασχολούνται με τα κοινά. Σαν επιχείρηση και σαν άνθρωποι έχουμε πάμπολλες φορές αναγκαστεί να υποφέρει εμπαθείς τύπους που πίστεψαν πως επειδή έκαναν ένα πέρασμα από την τοπική δημόσια ζωή, απέκτησαν ξαφνικά το δικαίωμα να συμπεριφέρονται ωσάν βασιλείς και να στέλνουν στα κάτεργα όσους τολμούν να εκφέρουν δυνατά άλλη άποψη.

Αυτό που δεν είχαν καταλάβει όλοι αυτοί είναι το γεγονός πως εμείς δεν είμαστε πολιτικοί, δεν μας ενδιαφέρει ποιος είναι στην εξουσία κάθε φορά αλλά αν κάνει καλά ή όχι τη δουλειά του, αν δρα ή όχι υπέρ των συμφερόντων των δημοτών. Θα μου πει κανείς, είναι η άποψή μας, ναι, αλλά η εφημερίδα μας εξακολουθεί μετά από είκοσι χρόνια να διαβάζεται επειδή προφανώς εκφράζουμε και την άποψη μεγάλης μερίδας αναγνωστών και λέμε όσα κι εκείνοι θα ήθελαν να πουν. Εμπάθεια όμως, και πρέπει κάποτε να το καταλάβουν αυτό όλοι οι «περαστικοί», δεν τρέφουμε απέναντι σε κανέναν. Δεν έχουμε με κανέναν τους να χωρίσουμε τίποτε, δεν μας απασχολεί η ιδιωτική τους ζωή αλλά η δημόσια. Κι ούτε σημαίνει, επειδή θα τους γράψουμε κάτι που δεν τους αρέσει, πως είμαστε φερέφωνο κανενός – αν έχουν συνηθίσει σε άλλα φερέφωνα, μακριά από μας! Εμείς στους μόνους που χρωστάμε είναι οι συμπολίτες μας κι οι επαγγελματίες που μας στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια.

Μέχρι σήμερα λοιπόν ελάχιστοι εκλεγμένοι έχουν αποδεχτεί την κριτική κι ακόμη πιο ελάχιστοι έχουν απαντήσει με έργο. Αυτό όμως που γίνεται το τελευταίο διάστημα από πρόσωπα της σημερινής δημοτικής αρχής δεν έχει ματαγίνει στο παρελθόν.

Υστερίες, κείμενα που λοιδορούν και επιχειρούν να λασπώσουν στο διαδίκτυο, απειλές για καταγγελίες και εισαγγελείς, κι όλα αυτά από ανθρώπους που έχουν πολιτικά πάντα απαξιωθεί από τους πολίτες και τους φταίει το σαμάρι. Λυπάμαι, αλλά πρέπει να πω σε όλους σας, κυρίες και κύριοι, πως  εμείς θα εξακολουθήσουμε να κάνουμε τη δουλειά μας όπως νομίζουμε καλύτερα, χωρίς φόβο και πάθος, χωρίς μίση κι εμπάθειες και σ΄ όποιον αρέσει αυτό. Εδώ είμαστε για να κριθούμε όλοι μας. Κρίμα, γιατί η κατάσταση αυτή τη φορά έχει ξεφύγει κάθε ελέγχου! Κι όχι τίποτ΄ άλλο αλλά ο τόπος είναι μικρός και είτε το θέλουμε είτε όχι θα ξαναβρεθούμε όταν θα΄ χουν τελειώσει όλα αυτά… μετά από τρία, δύο, ένα χρόνια.

Βίκυ Ψυλλάκη