Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Κουτσοί, στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα της Συγγρού

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Οι μέχρι σήμερα υποψηφιότητες για την αρχηγία της ΝΔ, αποδεικνύουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, την ραγδαία πτώση σε ποιότητα του πολιτικού προσωπικού της κεντροδεξιάς παράταξης… Αν έλεγε κάποιος το 2009, πως 6 χρόνια μετά θα εκδήλωναν ενδιαφέρον για την αρχηγία του κόμματος ο Τζιτζικώστας, ο Βορίδης, ο Τατούλης, ο Πατούλης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Ψωμιάδης, ο Άδωνις, ο Κικίλιας, ο Μανώλης Κεφαλογιάννης και θα προέβαλε ως ακλόνητο φαβορί ο Μεϊμαράκης, θα τον έπαιρναν με τις πέτρες…

Καταρχήν, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τα συγκεκριμένα στελέχη, αλλά σε μια μεγάλη Νέα Δημοκρατία, όπως την γνωρίσαμε, μέχρι να γίνει αρχηγός του κόμματος ο Σαμαράς, όλα τα παραπάνω στελέχη θα είχαν ως πολιτικό ταβάνι κάποιο υφυπουργείο ή κάποια Περιφέρεια… Μοναδική εξαίρεση ο Μεϊμαράκης, λόγω της κομματικής του διαδρομής και ο Μανώλης Κεφαλογιάννης λόγω ονόματος… Επί της ουσίας και οι δύο, αν δεν είχαν τις συγκεκριμένες συστατικές επιστολές, δεν θα ξεχώριζαν από τους υπόλοιπους…
Το να φτάνουν στο σημείο, τα συγκεκριμένα μεσαία στελέχη να δηλώνουν ενδιαφερόμενοι για την αρχηγία, σημαίνει πως κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο των κομματικοδίαιτων της Συγγρού….
Πως φτάσαμε στο σημείο, στελέχη πρώτης διαλογής και διεθνούς ακτινοβολίας, άσχετα αν τα συμπαθεί κανείς, όπως ο Κώστας Καραμανλής, η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, να έχουν αποσυρθεί από την κούρσα διαδοχής του υπηρεσιακού Μεϊμαράκη και του κανονικού Σαμαρά, είναι ένα θέμα που χρήζει μεγάλης συζήτησης…
Λέμε όλοι και πολύ καλά κάνουμε, ότι το κόμμα της Συγγρού, θα πρέπει να ανανεωθεί ριζικά σε πρόσωπα και νοοτροπία… Πως θα πρέπει επιτέλους να βγει από την εσωστρέφεια και τους βυζαντινισμούς, που δημιουργούν τα βιλαέτια της κληρονομικής δημοκρατίας, των οικογενειών και των μηχανισμών.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει, πως όποιος περνάει από το πεζοδρόμιο της Συγγρού, μπορεί να δηλώνει ενδιαφερόμενος για την αρχηγία του κόμματος… Για να γίνει κάποιος αρχηγός ενός κόμματος εξουσίας, θα πρέπει αντικειμενικά να διαθέτει την σχετική επάρκεια που απαιτείται…
Δεν χρειάζεται η ΝΔ έναν νέο, όμορφο και επικοινωνιακό για να χτυπήσει πολιτικά τον Τσίπρα… Αυτά γίνονται μια φορά και δεν ξαναγίνονται… Άλλωστε ο Τσίπρας παρέλαβε ένα κόμμα στο 3%, χωρίς πολιτικά βαρίδια και οικογενειακές συνάξεις…
Προσωπικά θα ήθελα και λόγω επαγγελματικής διαστροφής, να έβλεπα τον Νίκο Χατζηνικολάου αρχηγό της ΝΔ… Ο ίδιος ξέκοψε κάθε κουβέντα, με την εξής ευρηματική, αλλά απόλυτα εύστοχη φράση… «Έχεις δει κανέναν γάτο να θέλει να γίνει… ποντίκι;»
Είναι αλήθεια πως ο Νίκος βλέποντας το νοσηρό κλίμα και τα βιλαέτια στο «μαγαζάκι» της Συγγρού, προτίμησε την δική του «μαγαζάρα» και πολύ καλά κάνει… Αφήστε που στην Συγγρού χρωστάνε τα μαλλιά της κεφαλής τους, ενώ η το δημοσιογραφικό συγκρότημα του Νίκου δεν χρωστάει πουθενά…
Και ο Αβραμόπουλος, θα μπορούσε ν’ αποτελέσει μια πολύ καλή λύση, αφού είναι από τους λίγους παλιούς Νεοδημοκράτες, που μπορεί να κάνει γκελ ακόμα και στους Αριστερούς… Ωστόσο οι από μέτριες έως κακές σχέσεις του και με τον Σαμαρά και με τον Καραμανλή και με την Ντόρα, τον οδήγησαν στην πολιτική αυτοεξορία των Βρυξελλών…
Όσο για τον Καραμανλή και την Ντόρα; Τα συγκεκριμένα κεφάλαια θα τα αναλύσουμε σε κάποιο άλλο άρθρο… Έχω την αίσθηση πως και οι δύο δεν έχουν συνταξιοδοτηθεί ακόμα…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου