Το
λογοτεχνικό πορτρέτο του κρητικού λυράρη
στο
μυθιστόρημα "Δυο φεγγάρια δρόμο"
Ο Νίκος Ψιλάκης περιγράφει το
πορτρέτο
του παραδοσιακού τροβαδούρου της
Κρήτης,
ο Γιάννης Βάρδας επενδύει με ποίηση
και μουσική,
και οι χορευτές του Κρούστα μας
θυμίζουν
πώς ήταν κάποτε τα γλέντια στην Κρήτη.
Στο τελευταίο του μυθιστόρημα «Δυο φεγγάρια δρόμο», ο
Νίκος Ψιλάκης περιγράφει έναν παραδοσιακό κρητικό λυράρη, έναν τροβαδούρο και
γλεντιστή, που γύριζε στα χωριά μετά τη λαίλαπα της ναζιστικής κατοχής, στα
δύσκολα μετεμφυλιοπολεμικά χρόνια. Είναι ένας από τους δευτερεύοντες ήρωες του
λογοτεχνικού έργου, ένας απ' αυτούς που δεν επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό την
πλοκή. Ωστόσο, ο ρόλος του είναι ιδιαίτερα σημαντικός: Είναι ο θεματοφύλακας
της μουσικοχορευτικής παράδοσης της Κρήτης, δίνει το δικό του ξεχωριστό παρών
στη χαρά και στην πίκρα, μετουσιώνει τη μαντινάδα σε σάλπισμα ελπίδας και,
μάλιστα, σε δύσκολες στιγμές σαν αυτές που βίωσε τότε η ελληνική κοινωνία.