Εδώ ο καλός πραματευτής!

Αγοράάάζω, Πουλάάάώ! Μανταλάκια, καρφίτσες, καρέκλες, κρεβάτια, κατσαρόλες, πιρούνια, κουτάλια, κιλίμια, χαλιά, γλάστρες, κοπριά κι ό,τι άλλο βάλει ο νους σας! Καλές κυρίες, ήρθε στη γειτονιά σας ο Μητσάρας, ο πιο καλός πραγματευτής! Δέκα δίνετε ένα παίρνετε, οπ, λάθος, ένα δίνετε δέκα παίρνετε! Τρέξτε ν΄ αγοράσετε, κυρίες, όλα τα πουλάω κι όλα τα παλιά αγοράζω!
Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν τέτοιοι τύποι ‘εξ΄απανέκαθεν’ όπως θα το λέγαμε ορθά νεοελληνιστί. Ζούσαν και ζουν ανάμεσά μας και κάνουν μια δουλειά για να βγάλουν το μεροκάματο. Ως εδώ καλά. Από δω και μετά χρειάζεται το γιαούρτωμα κι ο βούρδουλας! Εδώ ο καλός πολιτευτής, ο καλύτερος, ο καλυτερότερος, ο τα πάντα πληρών και πληρώνων και αγοράζων υποψήφιος δημαρχούκος. Εγώ αδέλφια, χριστιανοί, κερίες και κύριοι, μάνες, παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες το μόνο που ζητώ από σας είναι να με ψηφίσετε για να ικανοποιήσω την τρέλα μου και να βγάλω το μάτι των συνυποψηφίων μου. Εγώ όλα τα σφάζω κι όλα τα μαχαιρώνω φτάνει να σας πιάσω κότσο πως είμαι ο καλύτερος.
Υπάρχουν δυστυχώς – και πάντα υπήρχαν - και τέτοιοι υποψήφιοι. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα ξεφυτρώνουν συνέχεια ανά την Ελλάδα και τάζουν λαγούς με πετραχήλια σε όλους και για όλα, έχουν τη λύση έτοιμη διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, καταγγέλλουν και συκοφαντούν όλους τους άλλους κι όλα αυτά με μοναδικό σκοπό να υφαρπάξουν την ψήφο του πολίτη και ν΄ ανελιχθούν στην καρέκλα της εξουσίας, εν προκειμένω κι όσο αφορά τις ερχόμενες εκλογές στην καρέκλα του δημάρχου.
Ποιος όμως είναι ο λόγος τέτοιοι τσαρλατάνοι της πολιτικής ζωής ν΄ αυξάνονται και να πληθαίνουν συνεχώς σ΄ αυτή τη χώρα; Πού βρίσκουν τόσα μαύρα χρήματα για να τα σκορπούν δεξιά κι αριστερά για διαφημιστικά έντυπα, διαφημιστικές ακριβοπληρωμένες καταχωρίσεις, αναπτήρες, στυλό, μπλουζάκια, γραφεία, υπαλλήλους, τραπεζώματα, δωρεές και οικονομικές ενισχύσεις προς συλλόγους και αναξιοπαθούντες, κλπ. κλπ. κλπ. Έχετε αυτοκίνητο; Δεν έχετε, θα σας πάρουμε και αυτοκίνητο! Τι, δεν έχετε δρόμους; Θα σας στρώσουμε και δρόμους και πλατείες και σχολεία. Τι, δεν έχετε παιδιά; Θα σας κάμουμε και παιδιά! Εμείς, εδώ, οι άνθρωποί σας. Φτάνει να μας ρίξετε την ψήφο σας, φτάνει να μας κάνετε δημοτική αρχή. Ύστερα, ξέεερουμε μεις…
Και τίθεται ευθέως το ερώτημα: Πόσο εξαρτημένοι είναι τέτοιου είδους υποψήφιοι; Πώς θα πάρουν πίσω τα μαύρα χρήματα που επενδύουν σε μακροχρόνιους προεκλογικούς αγώνες; Μπορεί ο Έλληνας τη σημερινή εποχή με τις καταστάσεις που βιώνει και με τόσα επώδυνα μαθήματα – παθήματα που έχει λάβει, να εμπιστευτεί τέτοιους απατεωνίσκους και να τους επιτρέψει να φτιάξουν το δικό τους μέλλον πάνω στο δικό μας εφιάλτη;
Απομονώστε τους πραματευτάδες του μέλλοντος των παιδιών μας!