Τρίτη 25 Μαΐου 2010

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΕΙ

Του Ζαχαρία Ζούπη, Πολιτικού Αναλυτή

Εικόνα πρώτη: Η Ελληνική Βουλή διέθετε 643 εργαζομένους το 2000. Αυτοί αισίως αυξήθηκαν σε 1093 το 2004 και σε 1369 το 2009. από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα μονιμοποιήθηκαν ακόμα 212 εργαζόμενοι. Με λίγα λόγια. Μέσα σε δέκα χρόνια…..τριπλασιάστηκε ο αριθμός των εργαζομένων στην Βουλή και μάλιστα μέσα από αδιαφανείς, αυθαίρετες διαδικασίες. Δεν φτάνει όμως αυτό. Σε μια εποχή γενικών και σκληρών περικοπών, οι εργαζόμενοι στην Βουλή συνεχίζουν να παίρνουν δυο επιπλέον μισθούς υπό την μορφή επιδομάτων, πατά την γενική κατακραυγή. Μάλιστα, αυτούς τους δυο επιπλέον μισθούς τους εισπράττουν και όσοι έχουν αποσπαστεί από άλλες Υπηρεσίες στην Βουλή! Πόσοι είναι αυτοί; Ο αριθμός είναι άγνωστος.


Ο πολιτικός κόσμος δείχνει να μην καταλαβαίνει τίποτα και μάλιστα με μια εντυπωσιακά οικουμενική συμπαράταξη. Στέλεχος του Κυβερνώντος Κόμματος τολμάει να αναρωτιέται «ως που θα φτάσει αυτή η αντικοινοβουλευτική ρητορεία;»! Η Αριστερά υπερασπίζεται για άλλη μια φορά τα «κεκτημένα». Η Ν.Δ ; Αυτήν άστε την. Είναι αυτή που μέσα σε 5 χρόνια έκανε ουσιαστικά 488 προσλήψεις (το 30% εργάζονται σήμερα στη Βουλή).

Ερώτημα : Δεν καταλαβαίνει κανείς ότι θα είχε μεγάλη συμβολική σημασία να κοπούν οι δυο μισθοί και να μην επικυρωθούν οι τελευταίοι διορισμοί; Τόσο ισχυρή είναι η διακομματική συναίνεση όταν πρόκειται για τα «πολύ δικά μας παιδιά»; Δεν καταλαβαίνει κανείς ότι αυτή η βαρηκοΐα μοιάζει με βενζίνη στην φωτιά της λαϊκής οργής;


Εικόνα δεύτερη : Οι δημόσιες δαπάνες για την Υγεία τα τελευταία χρόνια διπλασιάστηκαν! Τα Νοσοκομεία αυτή την ώρα είναι υπερχρεωμένα και σε πολλά το επόμενο διάστημα θα δούμε κλεισμένες κλινικές. Αποκαλυπτικά ρεπορτάζ δείχνουν τιμές νοσοκομειακών υλικών και μηχανημάτων που αγγίζουν το τριπλάσιο και τετραπλάσιο των μέσων όρων των τιμών στην Ευρώπη! Δεν φτάνει όμως αυτό! Οι φαρμακευτικές εταιρείες κάνουν επιπλέον και επίδειξη δύναμης όσον αφορά τον έλεγχο του Συστήματος, την εξαγορά γιατρών και εν τέλει την κυριαρχία τους. Το 2009 πραγματοποιήθηκαν 2000 Συνέδρια, όταν το 2006 πραγματοποιήθηκαν 960!

Θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος: «Μα τι έχεις με τα Συνέδρια; Να μην προχωρήσει η μόρφωση των γιατρών μας;» Δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα, αν τα Συνέδρια ήταν Συνέδρια και όχι τρόποι διακίνησης μαύρου χρήματος, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ίδιου του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων! Δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα, αν δεν υπήρχαν αποτελέσματα ελέγχων που έδειξαν ότι κάποια Συνέδρια πραγματοποιήθηκαν σε Ξενοδοχεία που ήταν κλειστά λόγω ανακαίνισης!

Ερώτημα : Τι συμβαίνει και δεν μπορεί μια Κυβέρνηση να ελέγξει αυτό το κύκλωμα; Γιατί δεν μπορεί να μπει μαχαίρι στον προκλητικό χρηματισμό γιατρών; Γιατί δεν ελέγχεται σοβαρά το πόθεν έσχες γιατρών και Διοικήσεων Νοσοκομείων; Ποιοι έχουν υπογράψει για προμήθειες υλικών σε τιμές πενταπλάσιες της Ευρώπης; Δεν καταλαβαίνει κανείς ότι είναι θέμα χρόνου να εκφραστεί η λαϊκή οργή μέχρι τέλους;

Εικόνα τρίτη : Οι καταλογισθέντες φόροι που εκκρεμούν στα δικαστήρια ανέρχονται σε 33 δις ευρώ και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές σε 32 δις! Η ετήσια φοροδιαφυγή ανέρχεται σε 25-30 δις ευρώ. Η παραοικονομία αγγίζει το 40% του Α.Ε.Π προσεγγίζοντας τα 95 δις ετησίως. Μόνο 8.282 φυσικά και νομικά πρόσωπα χρωστούν πάνω από 200.000 ευρώ έκαστο, με την συνολική ληξιπρόθεσμη οφειλή να φτάνει τα 20 δις ευρώ!!. Αναφερόμαστε σε ένα χορό δισεκατομμυρίων σε μια κοινωνία που δεινοπαθεί, ενώ ταυτόχρονα το μαύρο χρήμα, οι αδήλωτοι πόροι, η φοροδιαφυγή μεγάλου αριθμού πολιτών και όχι μόνο βέβαια της πλουτοκρατίας έχουν αναχθεί σε εθνικό άθλημα σε δείγμα μιας κοινωνίας που στηρίζεται στο ψέμα, την υποκρισία και την κοινωνική αφασία.
Ποιος την πληρώνει; Οι συνήθεις ύποπτοι που δεν έχουν άδηλους πόρους. Αυτοί που δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα από τα εισοδήματά τους.

Ερώτημα : Τι φταίει γι’ αυτή την κατάσταση; Φταίει η Δικαιοσύνη που έχει αργές διαδικασίες; Σίγουρα. Φταίνε οι μηχανισμοί ελέγχου; Οπωσδήποτε. Ας μην κρυβόμαστε όμως. Φταίει και μια κοινωνία που έχει μάθει να «λαδώνει» και να «λαδώνεται», να φωνάζει και ταυτόχρονα να τα παίρνει, να διεκδικεί θεωρώντας ότι κάπου υπάρχουν Ταμεία με χρήμα, άφθονο χρήμα.

Τρεις εικόνες, τρία παραδείγματα, τρεις αιτίες απόγνωσης. Τώρα τα ανακαλύψαμε; Ασφαλώς όχι. Έτσι γαλουχήθηκε η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης. Έτσι γαλουχηθήκαμε. Μάθαμε ότι φταίνε πάντα κάποιοι άλλοι. Μάθαμε ότι «μας έχουν στο μάτι οι ξένοι». Μάθαμε ότι για τα στραβά δεν φταίμε εμείς, αλλά συνήθως κάποιοι που συνωμοτούν εις βάρος μας. Μάθαμε στην αναξιοκρατία, την συγκάλυψη, την ήσσονα προσπάθεια, την εύκολη λύση. Το ερώτημα βέβαια είναι : Ακόμα και τώρα, έτσι θα προχωρήσουμε ; Ακόμα και τώρα που το φάντασμα της πτώχευσης της χώρας δεν έχει απομακρυνθεί, έτσι θα πορευτούμε;

Δεν είναι εύκολη η απάντηση. Ένα είναι πάντως σίγουρο : Για να σωθεί μια κοινωνία , πρέπει να το θέλει κι όλας.


zzoupis@ath.forthnet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου